PrismTuning
Kayıtlı Kullanıcı
Ya bu "çok sayıda giriş denemesi, hesabınız kilitlendi" mesajı yok mu... İnsanı bazen çileden çıkarıyor, vallahi. Hani giriyorsun şifreyi, olmuyor, bir daha deniyorsun, yine yok. Sonra pat! "Çok sayıda başarısız giriş denemesi"... İşte o an bir dünya duruyor sanki, abi.
Aslında mantıklı, anlıyorum, güvenlik için falan. Ama o an insan hiç düşünmüyor ki öyle şeyleri. Sadece "Girmem lazım şimdi buraya!" diye tutuşuyorsun. Bir bakmışsın, hesap kilitlenmiş, kalmışsın ortada.
Hele o "X dakika sonra tekrar deneyin" mesajı... O X dakika sanki ömür gibi geçiyor. Sanki dünya durmuş, sen bekliyorsun sadece. Acayip bir şey ya, o bekleme süresi...
İnsan diyorum, şifreleri niye unutur ki? Her yere farklı şifre, sonra gelsin karışıklık. Sonra gelsin üç yanlış bir doğru, hop kilit. Normal mi şimdi bu, gerçekten...
Ne yapmak lazım o zaman? En güzeli bir şifre yöneticisi kullanmak belki. Bütün şifreleri ezberlemek yerine, tek bir ana şifre... Ya da ne bileyim, en azından en çok kullandığın hesaplarınkini aklında tutmak.
Bir de genelde en acil işin varken olur bu. Tam bankaya gireceksin, tam o önemli e-postayı atman gerek... İşte o zaman olur! Sanki sistemin seni izliyor gibi. Tesadüf mü, kader mi...
Panik yapınca daha çok karıştırıyor insan. Sakin kalmak en önemlisi. Şifre sıfırlama seçeneği genelde hayat kurtarıcı oluyor, değil mi? Gerçi orası da bazen ayrı bir macera.
Bazı yerler var, ilk seferde kilitliyor hesabı, yok böyle bir şey. Sanki hiç yanılma payı yokmuş gibi. Diğer yerler biraz daha toleranslı... Keşke her yer biraz daha esnek olsa.
En iyisi her zaman tedbirli olmak. Şifrelerini düzenli olarak değiştirmek falan... Ama insan unutuyor işte, yoğunluktan, koşturmacadan. Bu da öyle bir durum oluyor.
Neyse, oluyor böyle şeyler. İnsanız sonuçta. Önemli olan sakin kalıp doğru adımları atmak. Paniklemek sadece durumu kötüleştirir. Bir rahat nefes alıp baştan başlamak lazım. Başka çare yok ki... Bu kadar basit aslında.
Aslında mantıklı, anlıyorum, güvenlik için falan. Ama o an insan hiç düşünmüyor ki öyle şeyleri. Sadece "Girmem lazım şimdi buraya!" diye tutuşuyorsun. Bir bakmışsın, hesap kilitlenmiş, kalmışsın ortada.
Hele o "X dakika sonra tekrar deneyin" mesajı... O X dakika sanki ömür gibi geçiyor. Sanki dünya durmuş, sen bekliyorsun sadece. Acayip bir şey ya, o bekleme süresi...
İnsan diyorum, şifreleri niye unutur ki? Her yere farklı şifre, sonra gelsin karışıklık. Sonra gelsin üç yanlış bir doğru, hop kilit. Normal mi şimdi bu, gerçekten...
Ne yapmak lazım o zaman? En güzeli bir şifre yöneticisi kullanmak belki. Bütün şifreleri ezberlemek yerine, tek bir ana şifre... Ya da ne bileyim, en azından en çok kullandığın hesaplarınkini aklında tutmak.
Bir de genelde en acil işin varken olur bu. Tam bankaya gireceksin, tam o önemli e-postayı atman gerek... İşte o zaman olur! Sanki sistemin seni izliyor gibi. Tesadüf mü, kader mi...
Panik yapınca daha çok karıştırıyor insan. Sakin kalmak en önemlisi. Şifre sıfırlama seçeneği genelde hayat kurtarıcı oluyor, değil mi? Gerçi orası da bazen ayrı bir macera.
Bazı yerler var, ilk seferde kilitliyor hesabı, yok böyle bir şey. Sanki hiç yanılma payı yokmuş gibi. Diğer yerler biraz daha toleranslı... Keşke her yer biraz daha esnek olsa.
En iyisi her zaman tedbirli olmak. Şifrelerini düzenli olarak değiştirmek falan... Ama insan unutuyor işte, yoğunluktan, koşturmacadan. Bu da öyle bir durum oluyor.
Neyse, oluyor böyle şeyler. İnsanız sonuçta. Önemli olan sakin kalıp doğru adımları atmak. Paniklemek sadece durumu kötüleştirir. Bir rahat nefes alıp baştan başlamak lazım. Başka çare yok ki... Bu kadar basit aslında.