borç

Bankaların o soğuk bildirim mesajı düştüğünde ceplerimize, dünya başımıza yıkılır sanki, bir anlık nefesimiz kesilir; "Hesabınız üzerinde Mali Suçları Araştırma Kurulu (MASAK) tarafından bloke konulmuştur" cümlesi, abi ya, bir anda hayatın ritmini değiştiriyor vallahi billahi. İşte o anda, o...

İlk tecil kararı sonrasında rahat bir nefes alınır alınmaz, birçok borçlu zihnen yeni bir erteleme beklentisine girer, yanılır. Bu düşünce, süreci ve mevzuatın ruhunu tam anlamıyla kavrayamamanın bir sonucudur, vallahi durum öyle... Borçların ertelenmesi, vergi dairelerinin yahut ilgili...

Memleketin dijital karnesi, hani o malum e-Devlet kapısı... Açıyorsun ekranı, bir tıkla, geçmişin geleceğin dökülüyor önüne. Sanki bir ayna tutulmuş da, "İşte sen busun," der gibi. Özellikle de şu meşhur borç durumları mevzusu, ah o mevzu... Gıcır gıcır bir arayüz, arkasında ne denli bir veri...

Hatırlarım, rahmetli babamın yüzü düşmüştü o gün. Bankadan gelen o meşhur zarf, sanki evimizin üzerine kara bir bulut gibi çökmüştü. Haciz mi? Babamın ömrünü verdiği dükkan, gözümüz gibi baktığımız ev... İşte o an, borcun ne demek olduğunu, bir ailenin nasıl kabusa sürüklenebileceğini iliklerime...

ÇIKTI FORMAT: Eski borçlar yüzünden yeni açtığınız hesaplara bloke konulabiliyor. Şaşırdınız değil mi? Maalesef, bu durum pek çok kişinin başına geliyor. Yani, yıllar önce unuttuğunuz bir borç, bugün karşınıza hesap blokesi olarak çıkabiliyor. Peki, bu nasıl oluyor abi ya? Yasal süreç şöyle...

Borç tecil ettirdin, oh ne âlâ! Ama o teminat ne olacak şimdi? Koskoca devlet, holdingler, şirketler... Hepsi aynı dertten muzdarip. Herkes bir şekilde borcunu ötelemeye çalışıyor, değil mi? Teminatı geri almak mı istiyorsun? Haklısın. Kimse parasını pulunu boşu boşuna bağlamak istemez. Hele ki...

Kapınıza gelen o malum tebligatın soğuk yüzüyle karşılaştığınızda, bir an dünya durur sanki, değil mi? Omuzlarımıza binen kefillik yükünün, hiç beklemediğimiz bir anda bir hacz-i şerifle kapımızı çalması... Bu, sadece hukuki bir prosedür değil, aynı zamanda derin bir insani dramdır, hepimiz...

Bloke konulan bir hesap... Daha duyduğunuz anda içiniz kararıyor değil mi? Hele ki bir de içinde paranız varsa, vay halinize! Sanki bir anda bütün dünyanız durmuş gibi. Ne yapacağınızı, kime başvuracağınızı bilemiyorsunuz. Ama sakin olun, derin bir nefes alın. Çünkü bu durumun da bir çözümü var...

Gözünüz sabah telefonunuzdaki o bildirimde takılıp kaldıysa, hani şu "Hesabınız bloke edilmiştir" mesajında... İlk şoku atlatmışsınızdır belki, ama o kafa karışıklığı, o "şimdi ne yapacağım ben" hissi kolay kolay gitmez, biliyorum. İnsan bir an neye uğradığını şaşırıyor, eli ayağına dolaşıyor...

Borç tecil etmek... Ah, o süreç! Sanki bir labirente girmek gibi. Yıllar önce bir tanıdığımın başına gelmişti, o zamanlar gençtik tabii, pek anlamazdık bu işlerden. Ama şimdi düşünüyorum da, ne kadar stresli bir durumdur. Devlet kapısına gidiyorsun, borcunu ötelemek istiyorsun, haklısın da...

Vergi dairesiyle görüşmek, hele bir de borç tecili içinse, insanın içini bir tuhaf eder, kabul edelim. Sanki bir suç işlemişsin gibi bir his... Ama alakası yok, vallahi. Bu tamamen yasal bir süreç, unutma. Önce bir, "Ben niye oradayım?" sorusunun cevabı kafanda net olsun. Borcunu ödeme niyetin...

Borç miktarı sınırı mı? Vallahi ne sınırı, abi ya. Piyasada böyle net bir "şu kadar borcun varsa yapılandıramazsın" tabelası falan yok. Keşke olsa, her şey bu kadar basit olsaydı. Bankaların o her daim gergin bilançoları, kredi risk yönetim algoritmaları var ya, asıl mesele orada başlıyor...

Hesap bloke oldu, bir de üstüne borç bakiyesi çıktı, değil mi? Tam bir kabus ya. İnsan neye uğradığını şaşırıyor ilk başta. Hani hesabında para olmasa anlarsın da, bir de borç görüyorsun. Vallahi insanın aklı almıyor bazen... Peki bu borç bakiyesi nereden geldi şimdi? Birincisi, tabii ki bir...

Şimdi diyelim ki nefes alamıyorsun, borçlar diz boyu, bir tecil başvurusu yaptın devlete, vergi dairesine, hani bir soluklanalım, bir nefes alalım diye... Ama abi, o teminat meselesi var ya, işte orada başlıyor asıl mesele. Mal varlığın, tapun, araban, bankadaki garantin... VUK 62. madde falan...

Borç tecili sonrası o ilk ödemenin kapıyı çalacağı anı beklemek, bazen fırtına dinmiş de ufukta yeni bir kasırga bulutu belirmiş gibi hissettiriyor insana. O derin nefes alma fırsatı, hele ki mücbir bir sebep nedeniyle alındıysa, kıymetlidir elbet; ancak o rahatlama hissi ne çabuk yerini ince...

Tecil edilen borç, e-haczi kaldırır mı diye sormak, hani şu herkesin dilindeki o "bir nefes alma" umuduna tutunmak gibi aslında. Borçlu için tecil kararı çıktığında, hele bir de o e-haciz bildirimi düşmüşse sisteme, akla ilk gelen şey o olur zaten: "E tamam, tecil ettim, şimdi bu kilitler açıldı...

Borç yapılandırma dedin mi, insan bir derin nefes almak ister aslında, değil mi? Hani o omuzlarındaki yükü biraz olsun hafifletmek, biraz daha soluklanma şansı... Kim istemez? Ama tabii bankalar da boş yere risk almak istemez, abi. Senden bir güvence ister, bu işin doğasında var. Hem sana...

*** Borç tecil edildi, oh be dedin değil mi? İlk nefes alma anıydı o, sanki sırtındaki yükün bir kısmı anlık hafiflemiş gibi... Vallahi kim bilir kaç gece uyutmadı o sayılar, o telefonlar, o sürekli kafanda dönen "nasıl ödeyeceğim" sorusu. İşte o an, bir çeşit zafer anıydı. Ama dur, zafer tam...

Yaşıyorsun, bir şeyler yapıyorsun derken bir bakmışsın ki hesabına bloke konulmuş. O an dünya başına yıkılıyor gibi olur, değil mi? Hani "ben bunu hak edecek ne yaptım şimdi?" diye düşünür insan. Hele bir de borcunu ödemişsen, o zaman durum daha da sinir bozucu oluyor vallahi. Neyse, panik...

Vergi dairesiyle ilgili bir derdin mi var, özellikle de borç meselesi canını sıkıyorsa, hele bir de o yapılandırma kapısı aralanmışsa, eminim aklındaki ilk soru "Abi şimdi bunun için Vergi Dairesi'ne gitmek mi lazım, yoksa E-Devlet'ten halleder miyim ben bu işi?" oluyor... Vallahi billahi...