tecil

**Bilgi Kutusu** **Tecil talebin reddedildi, öyle mi? Panik yapma hemen. Her şeyin bir çözümü var. Askerlik erteleme başvurunun kabul edilmemesi can sıkıcı biliyorum. Şimdi ne yapmalısın? İşte can alıcı nokta: Dava açma süresi. Bu süre çok kritik. Çünkü kaçırırsan işler sarpa sarabilir...

Diyelim ki bir nefes alma umuduyla o tecil dilekçesini verdin, içinden bir ses "belki olur" diye fısıldadı durdu... Sonra bir gün o kâğıt geldi, soğuk bir ret cevabıyla. İşte tam da o an, "peki şimdi ne olacak, o e-haciz kalkacak mı yoksa daha da mı sıkacak boğazımızı?" sorusu, zihnine bir...

Borç tecil ettirdin, oh ne âlâ! Ama o teminat ne olacak şimdi? Koskoca devlet, holdingler, şirketler... Hepsi aynı dertten muzdarip. Herkes bir şekilde borcunu ötelemeye çalışıyor, değil mi? Teminatı geri almak mı istiyorsun? Haklısın. Kimse parasını pulunu boşu boşuna bağlamak istemez. Hele ki...

Borç tecil etmek... Ah, o süreç! Sanki bir labirente girmek gibi. Yıllar önce bir tanıdığımın başına gelmişti, o zamanlar gençtik tabii, pek anlamazdık bu işlerden. Ama şimdi düşünüyorum da, ne kadar stresli bir durumdur. Devlet kapısına gidiyorsun, borcunu ötelemek istiyorsun, haklısın da...

Şimdi şu vergi borcu meselesi, insana bazen gerçekten uykusuz geceler yaşatıyor değil mi? Bir bakıyorsun, hele bu ekonomik dalgalanmalar zamanında, hesaplar şaşıyor, ödemeler birikiyor… Sonra o zarflar gelmeye başlayınca insan bir an ne yapacağını şaşırıyor, eli ayağına dolaşıyor. Hani derler...

Şimdi diyelim ki nefes alamıyorsun, borçlar diz boyu, bir tecil başvurusu yaptın devlete, vergi dairesine, hani bir soluklanalım, bir nefes alalım diye... Ama abi, o teminat meselesi var ya, işte orada başlıyor asıl mesele. Mal varlığın, tapun, araban, bankadaki garantin... VUK 62. madde falan...

**Bilgi Kutusu** Vergi Dairesi'nin kapısından içeri adım attığınızda, elinizde tüm o "batık durumdayım, nefes alamıyorum" argümanlarınızla bir tecil talebi sunmak... Ne bekliyorsunuz Allah aşkına? Sanki memur sizin ah vahınıza, içler acısı hikayenize kanacakmış gibi mi? Onlar için somut veriler...

Hani derler ya, "Devletin kapısı çalınmaz, gidilir," aynen öyle bir durum bu. Vergi borcuyla başın derde girdiyse ve kara kara düşünüyorsan, tecil ve taksit imkanları imdadına yetişebilir. Ama dur bakalım, o işler öyle hemen olmuyor. Elini kolunu sallayarak "Ben taksit istiyorum!" diyemezsin...

Tecil edilen borç, e-haczi kaldırır mı diye sormak, hani şu herkesin dilindeki o "bir nefes alma" umuduna tutunmak gibi aslında. Borçlu için tecil kararı çıktığında, hele bir de o e-haciz bildirimi düşmüşse sisteme, akla ilk gelen şey o olur zaten: "E tamam, tecil ettim, şimdi bu kilitler açıldı...

O mektup geldiğinde eline, dünya başına yıkıldı değil mi? Soğuk bir kış günüydü belki, ya da güneşli bir sabahın tam ortasında... Kalbin sıkıştı, nefesin kesildi. Hani böyle boğazına bir yumru oturur da yutkunamazsın, işte tam o an... Vergi dairesinden gelmiş, hem de borçlu olduğunu bildiren...

*** Borç tecil edildi, oh be dedin değil mi? İlk nefes alma anıydı o, sanki sırtındaki yükün bir kısmı anlık hafiflemiş gibi... Vallahi kim bilir kaç gece uyutmadı o sayılar, o telefonlar, o sürekli kafanda dönen "nasıl ödeyeceğim" sorusu. İşte o an, bir çeşit zafer anıydı. Ama dur, zafer tam...

Bir zamanlar, o kağıt parçasının karşısında çaresizce oturan bir adam vardı... Elinde kalem, gözlerinde koca bir dünya. Bazen hayat öyle bir noktaya getirir ki insanı, hani dersin ya, "Tamamdır, pes!" İşte o an, o dilekçe, bir nefes alma fırsatı gibi durur önünde. Ama ne yazacaksın oraya? Nasıl...

Bir sabah uyandınız, mutsuz bir bulut gibi üzerinize çöken o kara düşünce yine orada… Ay sonunda ödenmesi gereken borçlar, hanenin bütçesini altüst eden faturalar. Hani derler ya, "elden ne gelir?" İşte o "elden ne gelir"i resmi makamlara ispatlamanız lazım. Tecil ve taksitlendirme imkanları...

Şu hayatta en ağır yüklerden biri, omuzlarına binen borç yüküyle nefes alamamaktır, bilirim. Hani bazen öyle bir an gelir ki, çarşıda pazarda gördüğün her şey sanki seni boğazlıyordur da, sen çaresizce bakakalırsın etrafına... İşte o anlarda bir kurtarıcı nefes gibi yetişebilir tecil ve...