IndigoTambourine
Kayıtlı Kullanıcı
Hani o an gelir ya, telefon bir anda 'SIM kart kilitli' der... İşte benim başıma gelen de buydu. Önce bir şok, sonra hafif bir panik. Arıyorum müşteri hizmetlerini, 'Yoğunluk var, lütfen bekleyin...' Yok abi ya, bekleyecek halim mi var, işlerim var gücüm var. İletişim kuramıyorum, banka uygulamaları açılmıyor, dünya ile bağlantım kopmuş gibi bir his... Biliyorsunuzdur o hissi, sanki minik bir kıyamet senaryosu... Çaresizlik sardı dört bir yanımı, ne yapsam nereye gitsem derken, aklıma bir anı düştü, sanki sisler arasından... bir bankamatik mi?
Bankamatik mi? Allah aşkına, SIM kart kilidi nasıl çözülür bir bankamatikten? Saçmalık değil mi bu? Kulağıma küpe olan o eski gazeteci refleksi devreye girdi işte, 'Her şeye inanma, ama her şeyi sorgula.' dedim kendi kendime. Bir arkadaşım bahsetmişti yıllar önce, 'Kanka, bankamatikten bile yapılıyor artık,' diye. O zamanlar 'Boş ver ya, ne uğraşacağım,' demiştim. Ama şimdi durum farklı, köşeye sıkıştım... Son bir umut diyerek yola koyuldum, 'Denemeden bilemeyiz,' değil mi? O adımı atmak bile başlı başına bir serüvendi vallahi billahi.
Neyse efendim, vardım bankamatiğe... O alışıldık menü ekranı, para çekme, yatırma, fatura ödeme... Gözüm arıyor bir yerlerde 'SIM kart' ya da 'GSM işlemleri' diye bir seçenek. Ve evet, orada! Küçük bir kutucukta, gözden kaçırması kolay ama hayat kurtarıcı bir düğme... Dokundum ve işte, 'SIM kart şifre işlemleri' veya 'PIN/PUK sorgulama' benzeri bir şey çıktı karşıma. Numaramı girdim, operatörümü seçtim, sonra ekranda beliren o sihirli talimatları takip ettim... Sanki bir sihirbazlık numarası yapar gibi, tıkır tıkır ilerledim... İnanabiliyor musunuz, saniyeler içinde çözüme doğru ilerliyordum...
Ekran 'İşleminiz başarıyla tamamlandı' dediğinde bir an duraksadım... 'Bu kadar mı?' diye içimden geçirdim. Hemen telefonu açıp kapattım, heyecanla bekliyorum sinyallerin gelmesini... Ve bingo! 'Servis yok' yazısı gitti, yerine şebeke ismi belirdi, mesajlar akmaya başladı... O anki rahatlama... Tarif edilemez. Sanki üzerimden tonlarca yük kalktı. O an kendimi öyle bir kahraman gibi hissettim ki, beş dakikada çözdüğüm bu sorunla... Neden onca saat, onca telefon görüşmesi eziyetine katlanmıştım ki daha önce? O kadar kolaydı ki, insanın inanası gelmiyor.
Şimdi düşünüyorum da, neden bu kadar basit bir çözüm herkes tarafından bilinmiyor? Sanki gizli bir bilgi, fısıltı gazetesiyle yayılan bir şehir efsanesi gibi... Ama gerçek işte, kendi gözlerimle gördüm, ellerimle yaptım. Bir daha asla o 'müşteri hizmetleri' eziyetine girmem. Gerek yok ki. Sizin de başınıza gelirse hiç düşünmeyin, direkt bankamatiğe koşun. O anki o 'aha!' anı var ya, o his, tüm o stresin üstesinden gelmenin verdiği güç... İşte tam da bu yüzden bu deneyimi paylaşmak istedim. Vallahi billahi, deneyin, pişman olmazsınız... Vakit nakittir derler ya, bu gerçekten öyle bir kolaylık...
Bankamatik mi? Allah aşkına, SIM kart kilidi nasıl çözülür bir bankamatikten? Saçmalık değil mi bu? Kulağıma küpe olan o eski gazeteci refleksi devreye girdi işte, 'Her şeye inanma, ama her şeyi sorgula.' dedim kendi kendime. Bir arkadaşım bahsetmişti yıllar önce, 'Kanka, bankamatikten bile yapılıyor artık,' diye. O zamanlar 'Boş ver ya, ne uğraşacağım,' demiştim. Ama şimdi durum farklı, köşeye sıkıştım... Son bir umut diyerek yola koyuldum, 'Denemeden bilemeyiz,' değil mi? O adımı atmak bile başlı başına bir serüvendi vallahi billahi.
Neyse efendim, vardım bankamatiğe... O alışıldık menü ekranı, para çekme, yatırma, fatura ödeme... Gözüm arıyor bir yerlerde 'SIM kart' ya da 'GSM işlemleri' diye bir seçenek. Ve evet, orada! Küçük bir kutucukta, gözden kaçırması kolay ama hayat kurtarıcı bir düğme... Dokundum ve işte, 'SIM kart şifre işlemleri' veya 'PIN/PUK sorgulama' benzeri bir şey çıktı karşıma. Numaramı girdim, operatörümü seçtim, sonra ekranda beliren o sihirli talimatları takip ettim... Sanki bir sihirbazlık numarası yapar gibi, tıkır tıkır ilerledim... İnanabiliyor musunuz, saniyeler içinde çözüme doğru ilerliyordum...
Ekran 'İşleminiz başarıyla tamamlandı' dediğinde bir an duraksadım... 'Bu kadar mı?' diye içimden geçirdim. Hemen telefonu açıp kapattım, heyecanla bekliyorum sinyallerin gelmesini... Ve bingo! 'Servis yok' yazısı gitti, yerine şebeke ismi belirdi, mesajlar akmaya başladı... O anki rahatlama... Tarif edilemez. Sanki üzerimden tonlarca yük kalktı. O an kendimi öyle bir kahraman gibi hissettim ki, beş dakikada çözdüğüm bu sorunla... Neden onca saat, onca telefon görüşmesi eziyetine katlanmıştım ki daha önce? O kadar kolaydı ki, insanın inanası gelmiyor.
Şimdi düşünüyorum da, neden bu kadar basit bir çözüm herkes tarafından bilinmiyor? Sanki gizli bir bilgi, fısıltı gazetesiyle yayılan bir şehir efsanesi gibi... Ama gerçek işte, kendi gözlerimle gördüm, ellerimle yaptım. Bir daha asla o 'müşteri hizmetleri' eziyetine girmem. Gerek yok ki. Sizin de başınıza gelirse hiç düşünmeyin, direkt bankamatiğe koşun. O anki o 'aha!' anı var ya, o his, tüm o stresin üstesinden gelmenin verdiği güç... İşte tam da bu yüzden bu deneyimi paylaşmak istedim. Vallahi billahi, deneyin, pişman olmazsınız... Vakit nakittir derler ya, bu gerçekten öyle bir kolaylık...
