TunaByte
Kayıtlı Kullanıcı
Hesabının bloke edildiğini görmek… Vallahi insan o an bir buz kütlesiyle karşılaşmış gibi oluyor, değil mi? Hani dünya bir an durur, bütün sesler kısılır ya öyle bir şey… Cebindeki paraya dokunamamak, belki de hiç beklenmedik bir anda bu haberle yüzleşmek, insanı afallatıyor resmen. O anki şoku, o buz gibi hissi, dünya durur gibi oluyor insan için, ayakları yerden kesiliyor resmen.
İşte tam da o anlarda, hani insan bir çıkış yolu arar ya, o labirentin içinde bir el feneri misali E-devlet aklına geliyor. Bir umut kapısı, bir ilk durak… Belki orada bir şeyler yazar, bir ipucu verir, insan da ne yapacağını anlar diye düşünürsün. Girmek, sadece bir şifre girmekten ibaret değil ki, aslında o ekranın ardında bekleyen belirsizliğe adım atmaktır biraz da.
Ama E-devlet'e girmek de öyle kuru kuruya bir işlem değil ki. Zaten kafan allak bullak, ellerin titriyor, bir yandan da hızlıca bulmak istiyorsun ne olup bittiğini. Hangi menüye gireceksin, hangi hizmetin altında arayacaksın, ne yazarsan çıkacak bu bilgi, değil mi? O arama kutusuna ne yazacağını bile bazen bilemezsin o karmaşa içinde… "Hesap blokesi" mi dersin, "icra takibi" mi yoksa "vergi borcu" mu diye içinden geçirirsin.
Şimdi şöyle düşün, o gri arayüzde bir yerlerde, belki de hiç beklemediğin bir sekmede saklıdır aradığın cevap. Çoğu zaman doğrudan "hesabın bloke oldu" diye bağırmaz ki sistem, daha dolaylı yollardan anlatır sana durumu… Bir vergi dairesi borcu, bir icra takibi, belki bir mahkeme kararı ya da hiç aklına gelmeyecek bir kurumun seni sisteme işlemesi… Hepsi bir ihtimal, hepsi bir kafa karışıklığı yaratır.
O sayfalar arasında gezinirken, gözlerin bir anlığına bir "sorgulama" ya da "takip" kelimesine takıldığında, kalbin hızlanır ya… O küçük ibare, o kısacık cümle, bir anda kocaman bir anlama bürünür. Sanki bütün sorunun cevabı oradaymış gibi hissedersin. Ama çoğu zaman, o ilk bilgi sadece bir başlangıçtır, bir işaret levhası gibi… seni asıl kapıya yönlendiren.
Bazen de tam da aradığını bulamazsın. Hani girersin E-devlet'e, umutla bakarsın etrafa, ama hiçbir şey çıkmaz. O zaman da başka bir soru işareti belirir zihninde: "Acaba yanlış mı yere bakıyorum, yoksa henüz sisteme mi düşmedi?" İşte o anki çaresizlik hissi, tarif edilemez… Beklemek mi, başka bir yoldan mı denemek… İnsan ne yapacağını bilemez bazen.
Vallahi billahi, insan o an bir nebze nefes alıyor gibi olsa da, o küçücük bilginin ardında yatan büyük resmi düşünmek yorar insanı. E-devlet sana bir kapı aralar, bir pencere gösterir, belki de sana "şu kurumla iletişime geç" der ama asıl iş ondan sonra başlar… O kurumla irtibata geçmek, detayı öğrenmek, çözüm yollarını aramak… Orası ayrı bir meşakkatli yolculuk.
Yani anlayacağın, o bloke meselesi, öyle sadece bir banka işlemi değil, bambaşka bir dünyanın kapılarını aralayan bir süreç… E-devlet burada sadece bir başlangıç noktası, bir rehber… O anki telaşın içinde, en azından bir yerlerden başlamak istersin ya, işte E-devlet o eli uzatır sana. Gözlerini karartıp dalmak gerekir o dijital ortama, belki de en azından sorunun kaynağını bulmak için bir ışık belirir orada. Sabır işi bu, abi ya… her şey gibi.
İşte tam da o anlarda, hani insan bir çıkış yolu arar ya, o labirentin içinde bir el feneri misali E-devlet aklına geliyor. Bir umut kapısı, bir ilk durak… Belki orada bir şeyler yazar, bir ipucu verir, insan da ne yapacağını anlar diye düşünürsün. Girmek, sadece bir şifre girmekten ibaret değil ki, aslında o ekranın ardında bekleyen belirsizliğe adım atmaktır biraz da.
Ama E-devlet'e girmek de öyle kuru kuruya bir işlem değil ki. Zaten kafan allak bullak, ellerin titriyor, bir yandan da hızlıca bulmak istiyorsun ne olup bittiğini. Hangi menüye gireceksin, hangi hizmetin altında arayacaksın, ne yazarsan çıkacak bu bilgi, değil mi? O arama kutusuna ne yazacağını bile bazen bilemezsin o karmaşa içinde… "Hesap blokesi" mi dersin, "icra takibi" mi yoksa "vergi borcu" mu diye içinden geçirirsin.
Şimdi şöyle düşün, o gri arayüzde bir yerlerde, belki de hiç beklemediğin bir sekmede saklıdır aradığın cevap. Çoğu zaman doğrudan "hesabın bloke oldu" diye bağırmaz ki sistem, daha dolaylı yollardan anlatır sana durumu… Bir vergi dairesi borcu, bir icra takibi, belki bir mahkeme kararı ya da hiç aklına gelmeyecek bir kurumun seni sisteme işlemesi… Hepsi bir ihtimal, hepsi bir kafa karışıklığı yaratır.
O sayfalar arasında gezinirken, gözlerin bir anlığına bir "sorgulama" ya da "takip" kelimesine takıldığında, kalbin hızlanır ya… O küçük ibare, o kısacık cümle, bir anda kocaman bir anlama bürünür. Sanki bütün sorunun cevabı oradaymış gibi hissedersin. Ama çoğu zaman, o ilk bilgi sadece bir başlangıçtır, bir işaret levhası gibi… seni asıl kapıya yönlendiren.
Bazen de tam da aradığını bulamazsın. Hani girersin E-devlet'e, umutla bakarsın etrafa, ama hiçbir şey çıkmaz. O zaman da başka bir soru işareti belirir zihninde: "Acaba yanlış mı yere bakıyorum, yoksa henüz sisteme mi düşmedi?" İşte o anki çaresizlik hissi, tarif edilemez… Beklemek mi, başka bir yoldan mı denemek… İnsan ne yapacağını bilemez bazen.
Vallahi billahi, insan o an bir nebze nefes alıyor gibi olsa da, o küçücük bilginin ardında yatan büyük resmi düşünmek yorar insanı. E-devlet sana bir kapı aralar, bir pencere gösterir, belki de sana "şu kurumla iletişime geç" der ama asıl iş ondan sonra başlar… O kurumla irtibata geçmek, detayı öğrenmek, çözüm yollarını aramak… Orası ayrı bir meşakkatli yolculuk.
Yani anlayacağın, o bloke meselesi, öyle sadece bir banka işlemi değil, bambaşka bir dünyanın kapılarını aralayan bir süreç… E-devlet burada sadece bir başlangıç noktası, bir rehber… O anki telaşın içinde, en azından bir yerlerden başlamak istersin ya, işte E-devlet o eli uzatır sana. Gözlerini karartıp dalmak gerekir o dijital ortama, belki de en azından sorunun kaynağını bulmak için bir ışık belirir orada. Sabır işi bu, abi ya… her şey gibi.
