Şimdi efendim, durup dururken bir sabah, bir baktım banka hesabım bloke olmuş. Ne bir haber, ne bir uyarı... Gözlerime inanamadım ilk başta, dedim herhalde yanlışlık oldu, sistem hatası falan. Ama yok, telefonla arayınca anladım ki öyle değilmiş, bayağı bildiğin "dolandırıcılık şüphesi" yüzünden dondurulmuş tüm varlığım. Sanki ben suçluymuşum gibi, vallahi öyle hissettim.
Böyle bir durumda ilk refleksin ne olur, şaşırırsın kalırsın. Ben de aynısını yaşadım. Canın sıkılır, evet, insanı bir tuhaf eder o boşluk, ne olduğunu bilmeden beklemek. Hemen bankanın müşteri hizmetlerini aradım, ne oldu, neden oldu diye soruyorum ama onlar da pek bir şey söylemiyor, "güvenlik" diyorlar başka da bir şey yok. Bir de bana sormuyorlar ki, benim de bir fikrim olsun...
Sonra çağrı merkezinden bir hanımefendi, uzun uzun anlattı, ne kadar belge gerektiğini... E-posta adresime bir liste yolladı, okudum okudum, yahu ne kadar çok şey istiyorlar dedim. Sanki ben kendimi dolandırmışım gibi hissettim bir ara, öyle saçma bir durum. Adam haklı olarak soruyor, ne oluyor, param gitti mi? Gitti mi gelmeyecek mi?
İşte orada ilk darbeyi aldım, "kimliğiniz, ikametgahınız, gelir belgeniz..." diye başladı. Kimlik kolaydı tabi, yanımda duruyor. İkametgah e-Devlet'ten çıktı hemen. Ama gelir belgesi kısmı biraz karışık oldu benim için, serbest meslek erbabıyım biliyorsun, düzenli maaş bordrosu yok. Orada bir durdum, derin bir nefes aldım, "Ne yapacağız şimdi?" dedim kendi kendime.
Mali müşavirimi aradım hemen, o da sağ olsun, "Fatura, makbuz ne varsa hazırla, bir de son altı aylık banka dökümlerini istiyorlardır muhtemelen," dedi. Haklı çıktı. Yani sadece kendi banka hareketlerin değil, diğer bankalardaki hesap dökümlerini de istediler. Nereden baksan, tüm finansal geçmişini önüne sermeni bekliyorlar, abi.
En önemlisi neydi biliyor musun? O "şüpheli" bulunan işlem veya işlemlerle ilgili dekontlar ve eğer varsa o kişilerle arandaki ilişkiyi açıklayan bir dilekçe. Mesela bana para gönderen ya da benim para gönderdiğim bir kişi hakkında, kim bu, niye bu para hareketleri oldu, onu izah etmem gerekti. İşte o zaman anlıyorsun ki, her para gönderdiğin ya da aldığın kişinin de bir belgesini tutsan iyi olurmuş... Gerçi kim tutar ki?
Ayrıca, telefon numaramın, e-posta adresimin güncel olduğundan emin olmamı istediler. Bazen güvenlik için teyit amaçlı arayabiliyorlar çünkü. Yani senin iletişim bilgilerinin bankada doğru olması çok mühim, yoksa sana ulaşamayınca daha da şüpheleniyorlar, öyle bir kısır döngü. Orada takılırsan yandın zaten.
Hadi topladım hepsini. Bir dosya dolusu belge oldu. Banka şubesine gittim, elimde o kocaman dosya. Oradaki görevli hanım da sağ olsun, sabırla inceledi tek tek, eksik var mı diye kontrol etti. "Çok iyi hazırlanmışsınız," dedi. Demek ki o kadar hazırlıksız giden çokmuş. Beklemeye başladım tabi ondan sonra, o en zor kısmıydı, beklemek, beklemek... Ne zaman açılacak, ne zaman paramı kullanabileceğim? İnsan bir an önce bitsin istiyor.
Yaklaşık bir hafta sürdü, sonra bir sabah telefonum çaldı. Bankadan arıyorlar, "Hesabınızdaki bloke kaldırıldı," dediler. Oh be dedim, sonunda bitti bu çile. Gerçekten de insan bir rahatlıyor, sanki üzerinden bir yük kalkıyor. Yani o kadar belgeyi toplamak, o kadar çabalamak boşa gitmedi, kurtarıcı oldular resmen.
Ne anladım biliyor musun bütün bu süreçten? Bankalarla aranı hep iyi tutacaksın, bilgilerin güncel olacak, bir de elinde ne kadar dekont, fatura varsa atma. Ne olur ne olmaz, bir gün lazım olur işte böyle. Bu işler şakaya gelmiyor, vallahi gelmiyor... İnsan her şeyi belgelemeyi öğreniyor zor yoldan. Çok acı bir ders oluyor bazen, ama işte hayat da böyle bir şey... Tecrübe dediğin de böyle yaşanır.
Böyle bir durumda ilk refleksin ne olur, şaşırırsın kalırsın. Ben de aynısını yaşadım. Canın sıkılır, evet, insanı bir tuhaf eder o boşluk, ne olduğunu bilmeden beklemek. Hemen bankanın müşteri hizmetlerini aradım, ne oldu, neden oldu diye soruyorum ama onlar da pek bir şey söylemiyor, "güvenlik" diyorlar başka da bir şey yok. Bir de bana sormuyorlar ki, benim de bir fikrim olsun...
Sonra çağrı merkezinden bir hanımefendi, uzun uzun anlattı, ne kadar belge gerektiğini... E-posta adresime bir liste yolladı, okudum okudum, yahu ne kadar çok şey istiyorlar dedim. Sanki ben kendimi dolandırmışım gibi hissettim bir ara, öyle saçma bir durum. Adam haklı olarak soruyor, ne oluyor, param gitti mi? Gitti mi gelmeyecek mi?
İşte orada ilk darbeyi aldım, "kimliğiniz, ikametgahınız, gelir belgeniz..." diye başladı. Kimlik kolaydı tabi, yanımda duruyor. İkametgah e-Devlet'ten çıktı hemen. Ama gelir belgesi kısmı biraz karışık oldu benim için, serbest meslek erbabıyım biliyorsun, düzenli maaş bordrosu yok. Orada bir durdum, derin bir nefes aldım, "Ne yapacağız şimdi?" dedim kendi kendime.
Mali müşavirimi aradım hemen, o da sağ olsun, "Fatura, makbuz ne varsa hazırla, bir de son altı aylık banka dökümlerini istiyorlardır muhtemelen," dedi. Haklı çıktı. Yani sadece kendi banka hareketlerin değil, diğer bankalardaki hesap dökümlerini de istediler. Nereden baksan, tüm finansal geçmişini önüne sermeni bekliyorlar, abi.
En önemlisi neydi biliyor musun? O "şüpheli" bulunan işlem veya işlemlerle ilgili dekontlar ve eğer varsa o kişilerle arandaki ilişkiyi açıklayan bir dilekçe. Mesela bana para gönderen ya da benim para gönderdiğim bir kişi hakkında, kim bu, niye bu para hareketleri oldu, onu izah etmem gerekti. İşte o zaman anlıyorsun ki, her para gönderdiğin ya da aldığın kişinin de bir belgesini tutsan iyi olurmuş... Gerçi kim tutar ki?
Ayrıca, telefon numaramın, e-posta adresimin güncel olduğundan emin olmamı istediler. Bazen güvenlik için teyit amaçlı arayabiliyorlar çünkü. Yani senin iletişim bilgilerinin bankada doğru olması çok mühim, yoksa sana ulaşamayınca daha da şüpheleniyorlar, öyle bir kısır döngü. Orada takılırsan yandın zaten.
Hadi topladım hepsini. Bir dosya dolusu belge oldu. Banka şubesine gittim, elimde o kocaman dosya. Oradaki görevli hanım da sağ olsun, sabırla inceledi tek tek, eksik var mı diye kontrol etti. "Çok iyi hazırlanmışsınız," dedi. Demek ki o kadar hazırlıksız giden çokmuş. Beklemeye başladım tabi ondan sonra, o en zor kısmıydı, beklemek, beklemek... Ne zaman açılacak, ne zaman paramı kullanabileceğim? İnsan bir an önce bitsin istiyor.
Yaklaşık bir hafta sürdü, sonra bir sabah telefonum çaldı. Bankadan arıyorlar, "Hesabınızdaki bloke kaldırıldı," dediler. Oh be dedim, sonunda bitti bu çile. Gerçekten de insan bir rahatlıyor, sanki üzerinden bir yük kalkıyor. Yani o kadar belgeyi toplamak, o kadar çabalamak boşa gitmedi, kurtarıcı oldular resmen.
Ne anladım biliyor musun bütün bu süreçten? Bankalarla aranı hep iyi tutacaksın, bilgilerin güncel olacak, bir de elinde ne kadar dekont, fatura varsa atma. Ne olur ne olmaz, bir gün lazım olur işte böyle. Bu işler şakaya gelmiyor, vallahi gelmiyor... İnsan her şeyi belgelemeyi öğreniyor zor yoldan. Çok acı bir ders oluyor bazen, ama işte hayat da böyle bir şey... Tecrübe dediğin de böyle yaşanır.