JadeSpectrum
Kayıtlı Kullanıcı
Hani bir keresinde, tam da o önemli online toplantının ortasında, kimliğimi göstermem gerekti. Vallahi billahi, elim ayağıma dolaşmıştı. Bir yandan ekrandaki resmiyet, diğer yandan içimdeki panik... İşte o an, "Bu işi bir daha yaşamamak için ne yapmalıyım?" diye düşündüm durdum. Çünkü daha önce de benzer durumlar olmuştu.
O gün bugündür, birkaç numara öğrendim. Mesela, kimliği cama yapıştırmak yerine, düzgün bir zemine koyup, ışığı ayarlayınca çok daha net çıkıyor. Düşünsene, o minik detay bile ne kadar fark yaratıyor değil mi? Bir de arka planı sade tutmak... Aman diyeyim, yoksa kimlik mi, orman manzarası mı belli olmuyor.
E abi, ne yalan söyleyeyim, ilk denemelerim fiyaskoydu. Kimlik parlıyor, yazılar okunmuyor, yok efendim ters ışık vurmuş... Sanki sabotaj! Ama yılmadım. Her seferinde biraz daha kurcaladım, biraz daha denedim. Sonra, telefonun kamerasını temizlemeyi akıl ettim. İşte o an, sanki sihirli bir değnek değmiş gibi her şey değişti.
Bazen düşünüyorum da, bu online işler ne kadar garip. Bir yandan kolaylık sağlıyor, bir yandan da bambaşka sorunlar çıkarıyor. Mesela, kimliğini göstermeden önce derin bir nefes alıp rahatlamak... Belki de en önemlisi bu. Çünkü gerginlik, ekrana da yansıyor, değil mi ama?
Tabii ki teknoloji de önemli. İyi bir kamera, stabil bir internet bağlantısı... Bunlar olmadan olmaz. Ama en önemlisi, sakin kalmak ve ne yaptığını bilmek. Yoksa, "Aman kimliğimi gösteremedim, şimdi ne olacak?" diye düşünmekten kendini alamazsın.
Ee, peki sen ne yapıyorsun bu durumlarda? Merak ettim şimdi. Belki de senin de kendine göre taktiklerin vardır, kim bilir? Ama şunu unutma: Her şeyin bir çözümü var. Yeter ki pes etme, değil mi?
O gün bugündür, birkaç numara öğrendim. Mesela, kimliği cama yapıştırmak yerine, düzgün bir zemine koyup, ışığı ayarlayınca çok daha net çıkıyor. Düşünsene, o minik detay bile ne kadar fark yaratıyor değil mi? Bir de arka planı sade tutmak... Aman diyeyim, yoksa kimlik mi, orman manzarası mı belli olmuyor.
E abi, ne yalan söyleyeyim, ilk denemelerim fiyaskoydu. Kimlik parlıyor, yazılar okunmuyor, yok efendim ters ışık vurmuş... Sanki sabotaj! Ama yılmadım. Her seferinde biraz daha kurcaladım, biraz daha denedim. Sonra, telefonun kamerasını temizlemeyi akıl ettim. İşte o an, sanki sihirli bir değnek değmiş gibi her şey değişti.
Bazen düşünüyorum da, bu online işler ne kadar garip. Bir yandan kolaylık sağlıyor, bir yandan da bambaşka sorunlar çıkarıyor. Mesela, kimliğini göstermeden önce derin bir nefes alıp rahatlamak... Belki de en önemlisi bu. Çünkü gerginlik, ekrana da yansıyor, değil mi ama?
Tabii ki teknoloji de önemli. İyi bir kamera, stabil bir internet bağlantısı... Bunlar olmadan olmaz. Ama en önemlisi, sakin kalmak ve ne yaptığını bilmek. Yoksa, "Aman kimliğimi gösteremedim, şimdi ne olacak?" diye düşünmekten kendini alamazsın.
Ee, peki sen ne yapıyorsun bu durumlarda? Merak ettim şimdi. Belki de senin de kendine göre taktiklerin vardır, kim bilir? Ama şunu unutma: Her şeyin bir çözümü var. Yeter ki pes etme, değil mi?
