KYC reddi mi aldın? Ne o, dünya mı battı sanıyorsun?
Hemen o ekran başında küfretmek, "sistem beni sevmiyor" diye triplere girmek çözüm değil, vallahi değil.
Çoğu zaman sorun, abicim, biliyor musun kimde? Sende, evet, ta kendinde.
Boşuna gidip kurum hatası, sistem beceriksizliği deme... Bir dur bakalım.
O elinden düşürmediğin, her yere beraber gittiğin akıllı telefonunun ekranı... En son ne zaman temizledin sen onu? Hiç düşündün mü?
Çoğu zaman problemin ta kendisi, o parmak izi dolu, yağlı, leş gibi ekrandan çektiğin kimlik fotoğrafında. Okunmuyor ki kardeşim!
Kimliğini tutuyorsun kameraya, flaş patlıyor, yansıma yapıyor. Ee, okur mu zannediyorsun yapay zeka o bulanık görüntüyü?
Ya da ışık kötü, gölge düşmüş... Kimliğin bir kısmı görünmüyor bile. Sonra "benim KYC niye onaylanmadı" diye ağlıyorsun işte.
Al eline bir mikrofiber bez, ya da ne bulursan... Güzelce sil ekranını önce. Parlasın şöyle pırıl pırıl.
Sonra kimliğini al, net, tek renk bir zemine koy. Masa, sehpa... Ne bileyim, düz bir yüzey işte.
Yeterli ışık olsun, ama doğrudan flaş vurmasın. Gölge olmasın, parlama olmasın... Bu kadar basit bir şey çok mu zor ya?
Sonra tekrar çek o fotoğrafı. Önden, arkadan... Ne istiyorlarsa artık.
Bazen sadece ekranı temizlemekle kalmaz iş. Bazen de kafa karışıklığını temizlemek gerekir.
Onların istediği belgeleri tam okudun mu? Eksik bir şey mi gönderdin? Adres kanıtı istediler, sen ehliyet mi attın mesela?
"Beni reddettiler, haksızlık!" diye feveran etmeden önce, bir dön de kendine bak. Gereklilikleri tam olarak karşıladın mı acaba?
Hemen isyan etme, bir de kendi tarafına bak. Orada da bir şeyler eksik olabilir, değil mi?
Pes etmek yok öyle. İlk denemede olmadı diye hemen vazgeçmek yok... Salak mısın sen?
O onay maili geldiğinde ne kadar rahatlayacaksın, düşünsene... İşte o an, bu küçücük çabaya değecek.
Hadi bakalım, toparlan. Ekranını da temizle, kafandaki karmaşayı da... Yeniden dene. Olacak o iş, vallahi olacak.
Hemen o ekran başında küfretmek, "sistem beni sevmiyor" diye triplere girmek çözüm değil, vallahi değil.
Çoğu zaman sorun, abicim, biliyor musun kimde? Sende, evet, ta kendinde.
Boşuna gidip kurum hatası, sistem beceriksizliği deme... Bir dur bakalım.
O elinden düşürmediğin, her yere beraber gittiğin akıllı telefonunun ekranı... En son ne zaman temizledin sen onu? Hiç düşündün mü?
Çoğu zaman problemin ta kendisi, o parmak izi dolu, yağlı, leş gibi ekrandan çektiğin kimlik fotoğrafında. Okunmuyor ki kardeşim!
Kimliğini tutuyorsun kameraya, flaş patlıyor, yansıma yapıyor. Ee, okur mu zannediyorsun yapay zeka o bulanık görüntüyü?
Ya da ışık kötü, gölge düşmüş... Kimliğin bir kısmı görünmüyor bile. Sonra "benim KYC niye onaylanmadı" diye ağlıyorsun işte.
Al eline bir mikrofiber bez, ya da ne bulursan... Güzelce sil ekranını önce. Parlasın şöyle pırıl pırıl.
Sonra kimliğini al, net, tek renk bir zemine koy. Masa, sehpa... Ne bileyim, düz bir yüzey işte.
Yeterli ışık olsun, ama doğrudan flaş vurmasın. Gölge olmasın, parlama olmasın... Bu kadar basit bir şey çok mu zor ya?
Sonra tekrar çek o fotoğrafı. Önden, arkadan... Ne istiyorlarsa artık.
Bazen sadece ekranı temizlemekle kalmaz iş. Bazen de kafa karışıklığını temizlemek gerekir.
Onların istediği belgeleri tam okudun mu? Eksik bir şey mi gönderdin? Adres kanıtı istediler, sen ehliyet mi attın mesela?
"Beni reddettiler, haksızlık!" diye feveran etmeden önce, bir dön de kendine bak. Gereklilikleri tam olarak karşıladın mı acaba?
Hemen isyan etme, bir de kendi tarafına bak. Orada da bir şeyler eksik olabilir, değil mi?
Pes etmek yok öyle. İlk denemede olmadı diye hemen vazgeçmek yok... Salak mısın sen?
O onay maili geldiğinde ne kadar rahatlayacaksın, düşünsene... İşte o an, bu küçücük çabaya değecek.
Hadi bakalım, toparlan. Ekranını da temizle, kafandaki karmaşayı da... Yeniden dene. Olacak o iş, vallahi olacak.
