IndigoTambourine
Kayıtlı Kullanıcı
O "NFC doğrulama başarısız" uyarısını görmek yok mu, vallahi insanın kanını donduruyor... Hele o an bir kalabalığın ortasındaysan, arkanızda uzun bir kuyruk belirmişse, yanakların ısınıyor, alnında hafif bir terleme başlıyor, değil mi? Sanki herkes sana bakıyormuş gibi hissediyorsun. O küçücük teknoloji, işte o an dünyanın en karmaşık şeyiymiş gibi geliyor.
Aslında ortada ne bir büyük sorun var ne de senin beceriksizliğin söz konusu... Genelde tek bir, ama gerçekten tek bir hatayı yapıyoruz, ısrarla hem de. Ne kadar da basit değil mi, küçücük bir hareketle her şeyin çözülebileceğini bilmemek... İnsan şaşırıyor sonra, "Aman Allah'ım, bu muydu?" diye.
Çoğumuzun o anki ruh hali, bir an önce işimizi halletme telaşı... O küçük temassız işlemi bir an evvel bitirip oradan uzaklaşma arzusu. İşte tam da bu acelecilik, bu sabırsızlık... Bütün olayı baltalayan şey bu biliyor musun? O kadar kritik ki, o küçücük bir an bile her şeyi alt üst etmeye yetiyor.
Düşünsene, telefonunun içinde minicik bir çip var, karşıdaki okuyucunun içinde de öyle. Bu iki minik arkadaşın, birbirlerini hissetmeleri, tanışmaları, bir anlığına da olsa mükemmel bir uyum içinde dans etmeleri gerekiyor... Ama biz ne yapıyoruz? Sanki telefonla okuyucu arasında bir kovalamaca oynuyormuşuz gibi, pat diye yaklaştırıp pat diye çekiveriyoruz. Ya da tam hizalayamadan...
Her telefonun o "tatlı noktası" farklı yerdedir, biliyor muydun? Bazı telefonlarda tam ortada, kimisinde kameranın hemen altında, bazılarında ise üst kısımda bir yerde... Senin cihazının NFC alanı tam olarak nerede, hiç düşünmüş müydün? Belki de sürekli yanlış yeri değdirip duruyorsun, oysa tek yapman gereken...
O görünmez manyetik alanın tam olarak çakışması lazım abi. İki yapboz parçasının birbirine oturması gibi düşün. Ufacık bir kayma, tam oturmayan bir köşe... İşte o an, sihir bozuluyor, işlem "başarısız" oluyor. Oysaki sadece birkaç saniye daha beklemek, belki telefonun duruşunu minicik bir açıyla değiştirmek...
Yani, o can sıkıcı hata mesajını tekrar gördüğünde, hemen panik yapma. O derin bir nefes alıp, telefonu okuyucuya biraz daha yavaş, daha bilinçli bir şekilde yaklaştır. Dene bakalım, hafifçe kaydır, çevir... Nerede o "tık" sesi gelecek, nerede o onay gelecek? İşte o anı yakaladığında, bütün o sinir bozan deneyimler bir anda silinecek ve her şey ne kadar da kolaymış diyeceksin... Vallahi billahi bu kadar basit.
Aslında ortada ne bir büyük sorun var ne de senin beceriksizliğin söz konusu... Genelde tek bir, ama gerçekten tek bir hatayı yapıyoruz, ısrarla hem de. Ne kadar da basit değil mi, küçücük bir hareketle her şeyin çözülebileceğini bilmemek... İnsan şaşırıyor sonra, "Aman Allah'ım, bu muydu?" diye.
Çoğumuzun o anki ruh hali, bir an önce işimizi halletme telaşı... O küçük temassız işlemi bir an evvel bitirip oradan uzaklaşma arzusu. İşte tam da bu acelecilik, bu sabırsızlık... Bütün olayı baltalayan şey bu biliyor musun? O kadar kritik ki, o küçücük bir an bile her şeyi alt üst etmeye yetiyor.
Düşünsene, telefonunun içinde minicik bir çip var, karşıdaki okuyucunun içinde de öyle. Bu iki minik arkadaşın, birbirlerini hissetmeleri, tanışmaları, bir anlığına da olsa mükemmel bir uyum içinde dans etmeleri gerekiyor... Ama biz ne yapıyoruz? Sanki telefonla okuyucu arasında bir kovalamaca oynuyormuşuz gibi, pat diye yaklaştırıp pat diye çekiveriyoruz. Ya da tam hizalayamadan...
Her telefonun o "tatlı noktası" farklı yerdedir, biliyor muydun? Bazı telefonlarda tam ortada, kimisinde kameranın hemen altında, bazılarında ise üst kısımda bir yerde... Senin cihazının NFC alanı tam olarak nerede, hiç düşünmüş müydün? Belki de sürekli yanlış yeri değdirip duruyorsun, oysa tek yapman gereken...
O görünmez manyetik alanın tam olarak çakışması lazım abi. İki yapboz parçasının birbirine oturması gibi düşün. Ufacık bir kayma, tam oturmayan bir köşe... İşte o an, sihir bozuluyor, işlem "başarısız" oluyor. Oysaki sadece birkaç saniye daha beklemek, belki telefonun duruşunu minicik bir açıyla değiştirmek...
Yani, o can sıkıcı hata mesajını tekrar gördüğünde, hemen panik yapma. O derin bir nefes alıp, telefonu okuyucuya biraz daha yavaş, daha bilinçli bir şekilde yaklaştır. Dene bakalım, hafifçe kaydır, çevir... Nerede o "tık" sesi gelecek, nerede o onay gelecek? İşte o anı yakaladığında, bütün o sinir bozan deneyimler bir anda silinecek ve her şey ne kadar da kolaymış diyeceksin... Vallahi billahi bu kadar basit.
