CoralPendulum
Kayıtlı Kullanıcı
Bak şimdi, şu PUK kodu olayı var ya, çoğu kişi sallamaz bunu. Ama öyle bir noktaya gelirsin ki, vay efendim PUK nerede diye saçını başını yolarsın. Vallahi bak, hayatın kararıverir bir anda. Bazen PIN’i üç kere yanlış girersin, bazen telefon gider, hat gider... İşte o an PUK kodu denen şey senin nefes borun olur, anladın mı?
Bu PUK kodu denen şifre, senin hattına giden anahtar resmen. Üç kere PIN'i yanlış girince hat kitlenir ya, o kilidi açan tek şey PUK. Abi, düşün şimdi, senin telefon numarana bağlı ne çok şey var hayatında? Banka uygulamaları, sosyal medya hesapları, e-postalar... Hepsi o numara üzerinden onay kodu falan gönderiyor, değil mi? İşte bu PUK kodu başkasının eline geçerse, geçmiş olsun. Senin numaran hop diye başkasının SIM kartına aktarılabilir, haberin bile olmaz.
Zaten bu SIM kart dolandırıcılığı falan dedikleri var ya, çoğu zaman o PUK kodu etrafında dönüyor. Adamlar senin numaranı ele geçirince ne yapıyor? Senin banka hesabına, sosyal medya hesaplarına girmeye çalışıyorlar. İki faktörlü doğrulama, SMS onayı derken, bir bakmışsın tüm dijital kimliğin gitmiş. Resmen kimlik avcılığı bu. Sana "operatorünüzden arıyoruz" diye yalan söylerler, PUK kodunu isteyip dururlar, sakın ha!
Ya da şöyle düşün, biri telefonunu buldu veya çaldı diyelim. Telefon PIN’ini kıramadı diyelim, SIM PIN’ini de yanlış girip kitledi diyelim... O PUK kodunu bir yerden bulup hattını aktif ederse ne olacak? Senin bütün kişisel verilerin, rehberin, mesajların, her şey ama her şey o kişinin eline geçmiş olur. Senin kimliğinle işlem yaparlar, faturalar çıkarırlar... İşte o yüzden PUK’un kıymetini bilmek şart.
Peki ne yapacaksın abi bu durumda? Birincisi, PUK kodunu kimseyle paylaşmayacaksın. Nokta. Ne operatör çalışanı, ne polis, ne devlet dairesi... Kimse senden PUK kodunu telefonda istemez. İsteyene direkt şüpheyle yaklaş, hatta küfret, telefonu kapat. İkincisi, o PUK kodunu öyle her yere yazma, telefonun içine kaydetme. Hani olur ya, notlara falan yazıp unutanlar var... Yapma bunu.
Operatörden SIM kartı alırken o kartın takılı olduğu plastik bir kart parçası verirler ya sana? İşte PUK kodu orada yazar genellikle. Sakla onu, ama telefonunla beraber değil, ayrı bir yerde, güvenli bir kasada, çekmecede, ne bileyim... Hani olur da bir gün lazım olursa diye. Ama ulaşılması zor olsun. Hatta ve hatta, eşinle, güvendiğin biriyle paylaş ama öyle herkese açık bir yerde tutma.
Bir de şu var, telefonuna sağlam bir PIN koy, SIM kartına da sağlam bir PIN koy. Öyle 0000 veya 1234 gibi komik şeyler değil. Biraz uğraş, zor bir PIN seç. Böylece biri telefonunu ele geçirse bile SIM kartına hemen ulaşamaz, PIN'i yanlış girip kitlemek zorunda kalır ve PUK kodu denen o son kaleye ihtiyacı olur... işte o zaman sen öne geçersin. Çünkü PUK sende olur, onda değil.
Bak vallahi diyorum, bu devirde dijital güvenlik, can güvenliği gibi bir şey oldu. PUK kodu da bunun anahtar unsurlarından biri. Sakın ola ki basite alma, "aman ne olacak" deme. Bir gün pişman olursun, sonra gelip bu yazıyı hatırlarsın, "adam haklıymış" dersin... Unutma, o kod senin dijital kimliğinin en son savunma hattı. Onu kaybetmek, anahtarı evin kapısının üzerinde bırakmak gibi bir şey, anladın mı? Kötü niyetli adamın eline koz verme. Olay bu.
Bu PUK kodu denen şifre, senin hattına giden anahtar resmen. Üç kere PIN'i yanlış girince hat kitlenir ya, o kilidi açan tek şey PUK. Abi, düşün şimdi, senin telefon numarana bağlı ne çok şey var hayatında? Banka uygulamaları, sosyal medya hesapları, e-postalar... Hepsi o numara üzerinden onay kodu falan gönderiyor, değil mi? İşte bu PUK kodu başkasının eline geçerse, geçmiş olsun. Senin numaran hop diye başkasının SIM kartına aktarılabilir, haberin bile olmaz.
Zaten bu SIM kart dolandırıcılığı falan dedikleri var ya, çoğu zaman o PUK kodu etrafında dönüyor. Adamlar senin numaranı ele geçirince ne yapıyor? Senin banka hesabına, sosyal medya hesaplarına girmeye çalışıyorlar. İki faktörlü doğrulama, SMS onayı derken, bir bakmışsın tüm dijital kimliğin gitmiş. Resmen kimlik avcılığı bu. Sana "operatorünüzden arıyoruz" diye yalan söylerler, PUK kodunu isteyip dururlar, sakın ha!
Ya da şöyle düşün, biri telefonunu buldu veya çaldı diyelim. Telefon PIN’ini kıramadı diyelim, SIM PIN’ini de yanlış girip kitledi diyelim... O PUK kodunu bir yerden bulup hattını aktif ederse ne olacak? Senin bütün kişisel verilerin, rehberin, mesajların, her şey ama her şey o kişinin eline geçmiş olur. Senin kimliğinle işlem yaparlar, faturalar çıkarırlar... İşte o yüzden PUK’un kıymetini bilmek şart.
Peki ne yapacaksın abi bu durumda? Birincisi, PUK kodunu kimseyle paylaşmayacaksın. Nokta. Ne operatör çalışanı, ne polis, ne devlet dairesi... Kimse senden PUK kodunu telefonda istemez. İsteyene direkt şüpheyle yaklaş, hatta küfret, telefonu kapat. İkincisi, o PUK kodunu öyle her yere yazma, telefonun içine kaydetme. Hani olur ya, notlara falan yazıp unutanlar var... Yapma bunu.
Operatörden SIM kartı alırken o kartın takılı olduğu plastik bir kart parçası verirler ya sana? İşte PUK kodu orada yazar genellikle. Sakla onu, ama telefonunla beraber değil, ayrı bir yerde, güvenli bir kasada, çekmecede, ne bileyim... Hani olur da bir gün lazım olursa diye. Ama ulaşılması zor olsun. Hatta ve hatta, eşinle, güvendiğin biriyle paylaş ama öyle herkese açık bir yerde tutma.
Bir de şu var, telefonuna sağlam bir PIN koy, SIM kartına da sağlam bir PIN koy. Öyle 0000 veya 1234 gibi komik şeyler değil. Biraz uğraş, zor bir PIN seç. Böylece biri telefonunu ele geçirse bile SIM kartına hemen ulaşamaz, PIN'i yanlış girip kitlemek zorunda kalır ve PUK kodu denen o son kaleye ihtiyacı olur... işte o zaman sen öne geçersin. Çünkü PUK sende olur, onda değil.
Bak vallahi diyorum, bu devirde dijital güvenlik, can güvenliği gibi bir şey oldu. PUK kodu da bunun anahtar unsurlarından biri. Sakın ola ki basite alma, "aman ne olacak" deme. Bir gün pişman olursun, sonra gelip bu yazıyı hatırlarsın, "adam haklıymış" dersin... Unutma, o kod senin dijital kimliğinin en son savunma hattı. Onu kaybetmek, anahtarı evin kapısının üzerinde bırakmak gibi bir şey, anladın mı? Kötü niyetli adamın eline koz verme. Olay bu.
