IndigoDriftwood
Kayıtlı Kullanıcı
**Bilgi Kutusu**
Vergi Dairesi'nin kapısından içeri adım attığınızda, elinizde tüm o "batık durumdayım, nefes alamıyorum" argümanlarınızla bir tecil talebi sunmak... Ne bekliyorsunuz Allah aşkına? Sanki memur sizin ah vahınıza, içler acısı hikayenize kanacakmış gibi mi? Onlar için somut veriler, kâğıt üzerindeki gerçekler önemlidir; ajitasyon, kusura bakmayın ama, hiçbir işe yaramaz. Finansal rasyolarınız, bilançolarınızdaki o nahoş görüntüler... İşte bunlar konuşur, geri kalan her şey boş gürültü, vallahi boş gürültü. Sizin "sıkıntıdayım" demenizle "gerçekten sıkıntıdasınız" arasındaki uçurumu kapatacak şey, sunabileceğiniz o çarpıcı delillerdir, yoksa kimse inanmaz ki...
Eksik evrakla ya da baştan savma bir dosya hazırlayıp "bakın, her şey bu kadar" dediğinizde, o tecil dilekçesinin akıbeti bellidir aslında. İdari süreç dediğin öyle rastgele ilerlemez ki. İstiyorlar senden gelir tablosu, bilanço, nakit akış tablosu, varsa banka hesap hareketleri... E sen bunların birini eksik verirsin, öbürünü yanlış doldurursun, bir de bakarsın ki dilekçe tozlu raflarda kaybolmuş. Sonra da "beni mağdur ettiler" diye veryansın edersin, yahu kusura bakma ama, mağduriyetin asıl sebebi senin o umarsız yaklaşımın değil mi? Kimse senin yerine evraklarını toparlamaz, doldurmaz abi.
Daha önce de benzer durumlar yaşayıp, tecil almış, sonra da ödeme düzenini bozmuş, hatta belki de devlete karşı taahhütlerini yerine getirmemişsen... Kusura bakma da, Vergi Dairesi’nin hafızası senden daha güçlüdür, emin ol. Siciline bakarlar, geçmiş performansın önüne konur, ve derler ki: "Yine mi sen? Yine mi aynı terane?" O zaman senin o "Bu sefer gerçekten farklı olacak!" argümanların havada kalır, kimse seni ciddiye almaz. Güven dediğin bir kere sarsılırsa, toparlaması zordur, hem de çok zor.
Her borç kalemi için tecil diye bir şey var sanıyorsan, işte o zaman büyük bir yanılgı içerisindesin. Bazı vergi türleri, belirli cezalar, hatta kanundan kaynaklanan bazı özel yükümlülükler... Bunlar tecil kapsamının dışında tutulabilir, mevzuat der ki "burada esneme yok!" Sen hangi kanuna, hangi maddeye göre talepte bulunduğunu bilmiyorsan, o zaman baştan kaybedersin, vallahi billahi kaybedersin. Genel bir tecil maddesiyle her derdini çözemezsin, ince detaylara inmek lazım, hukuki zemini doğru oturtmak lazım, yoksa "olmaz" cevabıyla yüzleşirsin...
Teminat mekanizması, tecil taleplerinin adeta sigortasıdır, bunu unutma. Eğer sen "borcumu yapılandırın ama karşılığında hiçbir şey vermeyeyim" diyorsan, kusura bakma da, o kapıdan içeri girmene bile gerek kalmaz. Vergi Dairesi, alacağının garanti altına alınmasını ister. Taşınmaz ipoteği mi getireceksin? Banka teminat mektubu mu sunacaksın? Peki ya sunduğun teminatın değeri, borcunu karşılamıyorsa? Ya da cinsi uygun değilse? O zaman senin o tecil talebin, geçerliliği olmayan bir belge yığınına dönüşür, ve elbette ki reddedilir, buna şaşmamak lazım...
Ya da şöyle bir durum var: Sen bir yandan "çok zordayım, bittim" diye feryat ediyorsun, ama bir bakıyorsun ki adına kayıtlı lüks araçlar, kıymetli arsalar, hatta belki de banka hesaplarında ciddi birikimler var. Nasıl oluyor bu? Vergi Dairesi, senin beyan ettiğin sıkıntılarla gerçek durumunu karşılaştırdığında, bir tutarsızlık görüyorsa... O zaman senin o tecil talebinin inandırıcılığı sıfıra iner. Kimse senin "görünmez" servetine veya "geçici" zorluğuna ikna olmaz, bırak Allah aşkına. Şeffaflık, burada kilit kelime, ama gerçek anlamda şeffaflık.
Diyelim ki ilk başvurunda bir şeyler eksikti, ya da Vergi Dairesi senden ek bilgi, belge talep etti. Sana bir süre verdi, "şu tarihe kadar bunları getir" dedi. E sen o süreyi geçirdin, umursamadın, "nasıl olsa olur" diye düşündün. İşte o anda, tecil talebinin ömrü tükenmiş demektir. Süreler önemlidir, yazışmaların takibi zorunludur. Cevapsız bırakılan her talep, ertelenen her bilgi akışı, senin aleyhine işler, ve sonunda o "red" yazısıyla karşılaşırsın. Sonra da kimseyi suçlama, abi.
Talep ettiğin tecil süresi veya ödeme planı, Vergi Dairesi’nin standartlarına, maliye politikalarına ya da senin gerçek ödeme gücüne uymuyorsa... Yani sen üç aylık bir borcu, beş yıllık taksitlere yaymak istiyorsan, absürtlük değil midir bu? Ya da ödeyemeyeceğin kadar küçük taksitlerle bir borcu uzatmak... Bu tür gerçek dışı talepler, sadece zaman kaybına yol açar. Karşındaki kurumun da bir gerçekliği var, bir mantık çerçevesi var. O çerçeveyi zorlarsan, karşına duvar örerler, sonra da kalırsın öyle...
Vergi Dairesi'nin kapısından içeri adım attığınızda, elinizde tüm o "batık durumdayım, nefes alamıyorum" argümanlarınızla bir tecil talebi sunmak... Ne bekliyorsunuz Allah aşkına? Sanki memur sizin ah vahınıza, içler acısı hikayenize kanacakmış gibi mi? Onlar için somut veriler, kâğıt üzerindeki gerçekler önemlidir; ajitasyon, kusura bakmayın ama, hiçbir işe yaramaz. Finansal rasyolarınız, bilançolarınızdaki o nahoş görüntüler... İşte bunlar konuşur, geri kalan her şey boş gürültü, vallahi boş gürültü. Sizin "sıkıntıdayım" demenizle "gerçekten sıkıntıdasınız" arasındaki uçurumu kapatacak şey, sunabileceğiniz o çarpıcı delillerdir, yoksa kimse inanmaz ki...
Eksik evrakla ya da baştan savma bir dosya hazırlayıp "bakın, her şey bu kadar" dediğinizde, o tecil dilekçesinin akıbeti bellidir aslında. İdari süreç dediğin öyle rastgele ilerlemez ki. İstiyorlar senden gelir tablosu, bilanço, nakit akış tablosu, varsa banka hesap hareketleri... E sen bunların birini eksik verirsin, öbürünü yanlış doldurursun, bir de bakarsın ki dilekçe tozlu raflarda kaybolmuş. Sonra da "beni mağdur ettiler" diye veryansın edersin, yahu kusura bakma ama, mağduriyetin asıl sebebi senin o umarsız yaklaşımın değil mi? Kimse senin yerine evraklarını toparlamaz, doldurmaz abi.
Daha önce de benzer durumlar yaşayıp, tecil almış, sonra da ödeme düzenini bozmuş, hatta belki de devlete karşı taahhütlerini yerine getirmemişsen... Kusura bakma da, Vergi Dairesi’nin hafızası senden daha güçlüdür, emin ol. Siciline bakarlar, geçmiş performansın önüne konur, ve derler ki: "Yine mi sen? Yine mi aynı terane?" O zaman senin o "Bu sefer gerçekten farklı olacak!" argümanların havada kalır, kimse seni ciddiye almaz. Güven dediğin bir kere sarsılırsa, toparlaması zordur, hem de çok zor.
Her borç kalemi için tecil diye bir şey var sanıyorsan, işte o zaman büyük bir yanılgı içerisindesin. Bazı vergi türleri, belirli cezalar, hatta kanundan kaynaklanan bazı özel yükümlülükler... Bunlar tecil kapsamının dışında tutulabilir, mevzuat der ki "burada esneme yok!" Sen hangi kanuna, hangi maddeye göre talepte bulunduğunu bilmiyorsan, o zaman baştan kaybedersin, vallahi billahi kaybedersin. Genel bir tecil maddesiyle her derdini çözemezsin, ince detaylara inmek lazım, hukuki zemini doğru oturtmak lazım, yoksa "olmaz" cevabıyla yüzleşirsin...
Teminat mekanizması, tecil taleplerinin adeta sigortasıdır, bunu unutma. Eğer sen "borcumu yapılandırın ama karşılığında hiçbir şey vermeyeyim" diyorsan, kusura bakma da, o kapıdan içeri girmene bile gerek kalmaz. Vergi Dairesi, alacağının garanti altına alınmasını ister. Taşınmaz ipoteği mi getireceksin? Banka teminat mektubu mu sunacaksın? Peki ya sunduğun teminatın değeri, borcunu karşılamıyorsa? Ya da cinsi uygun değilse? O zaman senin o tecil talebin, geçerliliği olmayan bir belge yığınına dönüşür, ve elbette ki reddedilir, buna şaşmamak lazım...
Ya da şöyle bir durum var: Sen bir yandan "çok zordayım, bittim" diye feryat ediyorsun, ama bir bakıyorsun ki adına kayıtlı lüks araçlar, kıymetli arsalar, hatta belki de banka hesaplarında ciddi birikimler var. Nasıl oluyor bu? Vergi Dairesi, senin beyan ettiğin sıkıntılarla gerçek durumunu karşılaştırdığında, bir tutarsızlık görüyorsa... O zaman senin o tecil talebinin inandırıcılığı sıfıra iner. Kimse senin "görünmez" servetine veya "geçici" zorluğuna ikna olmaz, bırak Allah aşkına. Şeffaflık, burada kilit kelime, ama gerçek anlamda şeffaflık.
Diyelim ki ilk başvurunda bir şeyler eksikti, ya da Vergi Dairesi senden ek bilgi, belge talep etti. Sana bir süre verdi, "şu tarihe kadar bunları getir" dedi. E sen o süreyi geçirdin, umursamadın, "nasıl olsa olur" diye düşündün. İşte o anda, tecil talebinin ömrü tükenmiş demektir. Süreler önemlidir, yazışmaların takibi zorunludur. Cevapsız bırakılan her talep, ertelenen her bilgi akışı, senin aleyhine işler, ve sonunda o "red" yazısıyla karşılaşırsın. Sonra da kimseyi suçlama, abi.
Talep ettiğin tecil süresi veya ödeme planı, Vergi Dairesi’nin standartlarına, maliye politikalarına ya da senin gerçek ödeme gücüne uymuyorsa... Yani sen üç aylık bir borcu, beş yıllık taksitlere yaymak istiyorsan, absürtlük değil midir bu? Ya da ödeyemeyeceğin kadar küçük taksitlerle bir borcu uzatmak... Bu tür gerçek dışı talepler, sadece zaman kaybına yol açar. Karşındaki kurumun da bir gerçekliği var, bir mantık çerçevesi var. O çerçeveyi zorlarsan, karşına duvar örerler, sonra da kalırsın öyle...
