TunaByte
Kayıtlı Kullanıcı
O an var ya, dünya durdu sanki. Ekrandaki o kırmızı uyarı, ya da bankadan gelen o soğuk e-posta... Anlamıyorsun başta, bir şeyler ters gitti, ama ne? Kalbin güm güm atmaya başlıyor, bir kasılma oluyor karnında, biliyor musun...
Bir hesap yapıyorsun kafanda, bir beklenti var, bir umut. Sonra o rakam geliyor karşına, şaşırıp kalıyorsun. Ufacık bir fark değil ki bu, hani bildiğin dağlar kadar... Koca bir uçurum, akıl almaz bir boşluk.
Elin kolun bağlanıyor işte, sanki bir anda görünmez bir duvar çıkıyor önüne. İşin gücün duruyor, o paraya ihtiyacın vardı halbuki, plansız kalıyorsun. Tamamen çaresiz hissediyorsun kendini, küçücük bir çocuk gibi...
Vallahi billahi, sistemler bazen böyle çalışıyor. Hani o beklediğin tutarla, giren ya da çıkan meblağ arasında akıl almaz bir uçurum olunca... Otomatikman çakıyor kilidi, abi, pat diye. Şaşırıyor, neye uğradığını bilemiyorsun.
Senin için belki küçük bir dalgınlık, bir anlık dikkat eksikliği. Ama sistemin gözünde? Büyük bir risk, kocaman bir anormallik. Orada duygu yok ki, sadece mantık, sadece sayılar... Sadece protokoller işliyor, buz gibi.
Peki şimdi ne olacak? O blokaj nasıl kalkacak? İlk işin ne biliyor musun... Sakın telaş yapma. Sakin kal, derin bir nefes al önce. Her şeyin bir çözümü vardır derler ya, işte tam da o misal...
Biliyorum, o an dünyan kararıyor sanki. Gözünde büyüyor her şey, dağ gibi geliyor o sorun, koca bir engel. Ama inan, yalnız değilsin. Çok kişi yaşar bunu, bu durumu, gerçekten... Hani insan birine anlatmak istiyor ama kimse tam anlamıyor gibi...
Telefonun ahizesinde geçen o bitmek bilmeyen dakikalar... Karşıdaki o sesin seni anlamasını beklemek... Sanki bir labirentin içindesin, çıkış arıyorsun, sağa sola çarpa çarpa. Zor bir süreç, evet, çok zorlu bir mücadele.
Sonra her şey bittiğinde, o blokaj kalktığında, derin bir oh çekiyorsun. Ve dersin ki kendine, bir daha asla... Her adımı iki kere kontrol etmek, o küçücük rakamları bile defalarca gözden geçirmek, ne kadar önemliymiş meğer.
İşte o 'yüksek tutar farklılığı' yüzünden gelen bloke var ya... Sadece bir işlem hatası değil, insanın canını sıkan, beynini yoran, acı bir deneyim oluyor resmen, unutamıyorsun. Hani bir ders gibi hayatına yazılıyor...
Bir hesap yapıyorsun kafanda, bir beklenti var, bir umut. Sonra o rakam geliyor karşına, şaşırıp kalıyorsun. Ufacık bir fark değil ki bu, hani bildiğin dağlar kadar... Koca bir uçurum, akıl almaz bir boşluk.
Elin kolun bağlanıyor işte, sanki bir anda görünmez bir duvar çıkıyor önüne. İşin gücün duruyor, o paraya ihtiyacın vardı halbuki, plansız kalıyorsun. Tamamen çaresiz hissediyorsun kendini, küçücük bir çocuk gibi...
Vallahi billahi, sistemler bazen böyle çalışıyor. Hani o beklediğin tutarla, giren ya da çıkan meblağ arasında akıl almaz bir uçurum olunca... Otomatikman çakıyor kilidi, abi, pat diye. Şaşırıyor, neye uğradığını bilemiyorsun.
Senin için belki küçük bir dalgınlık, bir anlık dikkat eksikliği. Ama sistemin gözünde? Büyük bir risk, kocaman bir anormallik. Orada duygu yok ki, sadece mantık, sadece sayılar... Sadece protokoller işliyor, buz gibi.
Peki şimdi ne olacak? O blokaj nasıl kalkacak? İlk işin ne biliyor musun... Sakın telaş yapma. Sakin kal, derin bir nefes al önce. Her şeyin bir çözümü vardır derler ya, işte tam da o misal...
Biliyorum, o an dünyan kararıyor sanki. Gözünde büyüyor her şey, dağ gibi geliyor o sorun, koca bir engel. Ama inan, yalnız değilsin. Çok kişi yaşar bunu, bu durumu, gerçekten... Hani insan birine anlatmak istiyor ama kimse tam anlamıyor gibi...
Telefonun ahizesinde geçen o bitmek bilmeyen dakikalar... Karşıdaki o sesin seni anlamasını beklemek... Sanki bir labirentin içindesin, çıkış arıyorsun, sağa sola çarpa çarpa. Zor bir süreç, evet, çok zorlu bir mücadele.
Sonra her şey bittiğinde, o blokaj kalktığında, derin bir oh çekiyorsun. Ve dersin ki kendine, bir daha asla... Her adımı iki kere kontrol etmek, o küçücük rakamları bile defalarca gözden geçirmek, ne kadar önemliymiş meğer.
İşte o 'yüksek tutar farklılığı' yüzünden gelen bloke var ya... Sadece bir işlem hatası değil, insanın canını sıkan, beynini yoran, acı bir deneyim oluyor resmen, unutamıyorsun. Hani bir ders gibi hayatına yazılıyor...