IndigoLagoon
Kayıtlı Kullanıcı
İşte yine aynı hikaye... Bir abone daha gitti, biliyor musun? Yani, gitti derken, biz göndermedik aslında da... Kendisi gidemedi diyelim, ya da içeri alamadık bir türlü. Sebep mi? Tahmin et bakalım, yine o lanet olası 2FA. Abi ya, bu iş ne çetrefilli bir hal aldı bazen, insan inanamıyor vallahi.
Hatırlıyorum, geçen ay falan, bir arkadaşım da benzer bir dertten bahsetmişti. Hani, hesabına erişemiyor, o kodu bir türlü alamıyor, email’e gitmiyor, telefona gelmiyor... Sanki görünmez bir duvar örüldü önüne. E ne oldu sonuç? Vazgeçti adam, uğraşmak istemedi. Bazen haklılar yani, bu kadar zor olmak zorunda mı her şey?
Şimdi bak, bu özel durumda da aynısı oldu. Abone olmuş, ödemeyi yapmış, her şey tıkırında. Sonra bir giriş yapmaya çalışıyor, hoop, güvenlik kodu gelmiyor. Bir kez değil, iki kez değil... Defalarca denemiş, destek ekibiyle konuşmuş, o mail trafiği, o telefon görüşmeleri... İnsanı çileden çıkarır be.
Adamın niyeti kötü değil ki. Sadece satın aldığı hizmeti kullanmak istiyor, parasını ödemiş... Biz de hizmeti vermek istiyoruz ama işte o minicik bir güvenlik adımı, koskoca bir duvar oluyor bazen. Hani, güvenlik önemlidir eyvallah, sonuna kadar katılıyorum. Ama işin suyu çıkınca ne anlamı kalır ki?
Düşünsene, her gün onlarca kişiyle karşılaşıyoruz böyle. Küçük bir hata, bir anlık dalgınlık, ya da sadece şanssızlık... Ve bir müşteri kaybolup gidiyor. Para kaybediyorsun bir kere, e bir de o kişinin ağzından çıkacak olumsuz laflar var, değil mi? "Şu firmadan uzak durun, uğraştırıyorlar..." Ya da "bir daha asla!"
Bu durumlar bazen canımı sıkıyor işte. Hani, neyin peşindeyiz tam olarak? Güvenlik mi? Evet. Kullanım kolaylığı mı? O da evet. Ama biri diğerini tamamen ezince, denge bozulunca... İşte o zaman bir şeyler yanlış gidiyor. Göz göre göre müşteri kaçırıyoruz ya, vallahi içime dert oluyor.
Bazen düşünüyorum da, acaba bu kadar katı olmak şart mı? Alternatif yollar sunulamaz mı? Bir telefon onayı yerine, belki başka bir doğrulama yöntemi, ya da belli bir süreliğine daha esnek bir geçiş imkanı... Bilmiyorum ki. Sanki bir yerlerde bir ince ayar kaçıyor gibi.
En kötüsü ne biliyor musun? O kişinin ne kadar hevesli olduğunu bilmek, bizim ürünümüzü gerçekten istediğini görmek... Sonra bir anda o hevesin kursağında kalması. Bizim de içimize oturuyor bu durum. Hani, "yapamadık" duygusu... Bir insanı memnun edemedik ya, sırf o bir kod yüzünden.
Yani şimdi ne diyeceksin ki bu adama? "Güvenliğin için yaptık" mı? E peki, güvende ama ürününü kullanamıyor. Ne anladık bu işten? Bir tarafta huzur, diğer tarafta mutsuzluk ve kaybedilen bir müşteri. Seçim yapmak zorundayız bazen, ama böyle zoraki seçimler... Hiç iyi hissettirmiyor.
Belki de biraz daha insan odaklı bakmak lazım bu işlere. Teknoloji var, güvenlik protokolleri var, hepsi çok güzel. Ama bu işin sonunda hep bir insan var, bir ihtiyaç var, bir beklenti var. O beklentiyi karşılayamamak... İşte o zaman, bütün o teknoloji, bütün o güvenlik, bir işe yaramamış oluyor. Yazık oldu o aboneye de, bize de.
Hatırlıyorum, geçen ay falan, bir arkadaşım da benzer bir dertten bahsetmişti. Hani, hesabına erişemiyor, o kodu bir türlü alamıyor, email’e gitmiyor, telefona gelmiyor... Sanki görünmez bir duvar örüldü önüne. E ne oldu sonuç? Vazgeçti adam, uğraşmak istemedi. Bazen haklılar yani, bu kadar zor olmak zorunda mı her şey?
Şimdi bak, bu özel durumda da aynısı oldu. Abone olmuş, ödemeyi yapmış, her şey tıkırında. Sonra bir giriş yapmaya çalışıyor, hoop, güvenlik kodu gelmiyor. Bir kez değil, iki kez değil... Defalarca denemiş, destek ekibiyle konuşmuş, o mail trafiği, o telefon görüşmeleri... İnsanı çileden çıkarır be.
Adamın niyeti kötü değil ki. Sadece satın aldığı hizmeti kullanmak istiyor, parasını ödemiş... Biz de hizmeti vermek istiyoruz ama işte o minicik bir güvenlik adımı, koskoca bir duvar oluyor bazen. Hani, güvenlik önemlidir eyvallah, sonuna kadar katılıyorum. Ama işin suyu çıkınca ne anlamı kalır ki?
Düşünsene, her gün onlarca kişiyle karşılaşıyoruz böyle. Küçük bir hata, bir anlık dalgınlık, ya da sadece şanssızlık... Ve bir müşteri kaybolup gidiyor. Para kaybediyorsun bir kere, e bir de o kişinin ağzından çıkacak olumsuz laflar var, değil mi? "Şu firmadan uzak durun, uğraştırıyorlar..." Ya da "bir daha asla!"
Bu durumlar bazen canımı sıkıyor işte. Hani, neyin peşindeyiz tam olarak? Güvenlik mi? Evet. Kullanım kolaylığı mı? O da evet. Ama biri diğerini tamamen ezince, denge bozulunca... İşte o zaman bir şeyler yanlış gidiyor. Göz göre göre müşteri kaçırıyoruz ya, vallahi içime dert oluyor.
Bazen düşünüyorum da, acaba bu kadar katı olmak şart mı? Alternatif yollar sunulamaz mı? Bir telefon onayı yerine, belki başka bir doğrulama yöntemi, ya da belli bir süreliğine daha esnek bir geçiş imkanı... Bilmiyorum ki. Sanki bir yerlerde bir ince ayar kaçıyor gibi.
En kötüsü ne biliyor musun? O kişinin ne kadar hevesli olduğunu bilmek, bizim ürünümüzü gerçekten istediğini görmek... Sonra bir anda o hevesin kursağında kalması. Bizim de içimize oturuyor bu durum. Hani, "yapamadık" duygusu... Bir insanı memnun edemedik ya, sırf o bir kod yüzünden.
Yani şimdi ne diyeceksin ki bu adama? "Güvenliğin için yaptık" mı? E peki, güvende ama ürününü kullanamıyor. Ne anladık bu işten? Bir tarafta huzur, diğer tarafta mutsuzluk ve kaybedilen bir müşteri. Seçim yapmak zorundayız bazen, ama böyle zoraki seçimler... Hiç iyi hissettirmiyor.
Belki de biraz daha insan odaklı bakmak lazım bu işlere. Teknoloji var, güvenlik protokolleri var, hepsi çok güzel. Ama bu işin sonunda hep bir insan var, bir ihtiyaç var, bir beklenti var. O beklentiyi karşılayamamak... İşte o zaman, bütün o teknoloji, bütün o güvenlik, bir işe yaramamış oluyor. Yazık oldu o aboneye de, bize de.
