QuartzTuning
Kayıtlı Kullanıcı
Bloke para mı? Vallahi o parayı görmek bile zulüm... Hesapta durur öyle, dokunamazsın, sanki senin değilmiş gibi. Kimin peki abi? Kimsenin! Ortada öylece bekler, bir boşlukta...
Bilirsin, banka hesabında birikmiş, köşeye atmışsın. Tam bir rahatlama hissi… Sonra bir gün bir bakmışsın, o paran gitmiş. Yani gitmemiş, duruyor ama sen kullanamıyorsun. İşte o bloke anı varya... Felaket!
Kim bilir kaç ay, kaç yıl sürer o süreç. Beklersin, beklersin. Bankaya gidersin, "Efendim, mahkeme kararı var" derler. Ne yapacaksın? Bekleyeceksin işte... Başka çaren yok.
Sonra hop, bir sabah uyanırsın, o "bloke" denen lanet durum bitmiş... Ama sevinme sakın. Çünkü bitişi demek, paranın yeni adresine yola çıkması demek. Nereye mi? İcra kasasına tabii!
İşte o zaman anlarsın, aslında o para zaten senin değilmiş. Sadece emanet gibi duruyormuş hesapta. Tıpkı bir misafir gibi... Sonra da asıl sahibine doğru yol almış oluyor...
Alacaklı için bayramdır belki de. Yıllardır kovaladığı para sonunda bir yere girdi der... Haklı mı haksız mı, orası ayrı konu. Önemli olan, o para artık "tahsil edilebilir" statüsüne kavuştu...
Peki ya borçlu? Onun için dünya durur. O bloke kalksın diye beklersin, yok, kalkmaz. Kalkan şey, paranın bankadaki varlığıdır aslında. Kasaya aktarılır işte, göz göre göre...
Kimse sormaz mı, bu kadar beklemeye ne gerek var diye? Süreçler uzar da uzar. Evraklar, mahkemeler, itirazlar... Sonra bir gün pat diye düşer kasaya. Sürpriz değil, sistemin işleyişi bu.
Bu işler varya, sinir harbi resmen. Senin olan bir paraya dokunamamak, sonra da onun başka bir yere gittiğini görmek... Bu nasıl adalet ya? Kendi kendine konuşuyorsun işte...
Hukukun çarkları dönerken, sen de izlersin. Çaresizlik bu sanırım... Başka çaren yok vallahi. O paranın akıbeti bellidir artık...
O para icra kasasına girdi mi, geri alması ayrı dert. Neredeyse imkansız diyebiliriz. Artık o borcun bir parçası olmuştur. Nokta.
Ne yapacaksın ki? Baştan tedbirini alacaksın ya da... Ya da bu çarkın dişlileri arasında ezileceksin. Seçim senin abi, daima seçim senin...
İşte bu düzen, bu sistem... Herkesin bir hikayesi var ama sonuç hep aynı kapıya çıkıyor sanki. Bloke edilen paranın icra kasasına girmesi, sürecin kaçınılmaz sonu gibi bir şey... Anladın sen beni...
Bilirsin, banka hesabında birikmiş, köşeye atmışsın. Tam bir rahatlama hissi… Sonra bir gün bir bakmışsın, o paran gitmiş. Yani gitmemiş, duruyor ama sen kullanamıyorsun. İşte o bloke anı varya... Felaket!
Kim bilir kaç ay, kaç yıl sürer o süreç. Beklersin, beklersin. Bankaya gidersin, "Efendim, mahkeme kararı var" derler. Ne yapacaksın? Bekleyeceksin işte... Başka çaren yok.
Sonra hop, bir sabah uyanırsın, o "bloke" denen lanet durum bitmiş... Ama sevinme sakın. Çünkü bitişi demek, paranın yeni adresine yola çıkması demek. Nereye mi? İcra kasasına tabii!
İşte o zaman anlarsın, aslında o para zaten senin değilmiş. Sadece emanet gibi duruyormuş hesapta. Tıpkı bir misafir gibi... Sonra da asıl sahibine doğru yol almış oluyor...
Alacaklı için bayramdır belki de. Yıllardır kovaladığı para sonunda bir yere girdi der... Haklı mı haksız mı, orası ayrı konu. Önemli olan, o para artık "tahsil edilebilir" statüsüne kavuştu...
Peki ya borçlu? Onun için dünya durur. O bloke kalksın diye beklersin, yok, kalkmaz. Kalkan şey, paranın bankadaki varlığıdır aslında. Kasaya aktarılır işte, göz göre göre...
Kimse sormaz mı, bu kadar beklemeye ne gerek var diye? Süreçler uzar da uzar. Evraklar, mahkemeler, itirazlar... Sonra bir gün pat diye düşer kasaya. Sürpriz değil, sistemin işleyişi bu.
Bu işler varya, sinir harbi resmen. Senin olan bir paraya dokunamamak, sonra da onun başka bir yere gittiğini görmek... Bu nasıl adalet ya? Kendi kendine konuşuyorsun işte...
Hukukun çarkları dönerken, sen de izlersin. Çaresizlik bu sanırım... Başka çaren yok vallahi. O paranın akıbeti bellidir artık...
O para icra kasasına girdi mi, geri alması ayrı dert. Neredeyse imkansız diyebiliriz. Artık o borcun bir parçası olmuştur. Nokta.
Ne yapacaksın ki? Baştan tedbirini alacaksın ya da... Ya da bu çarkın dişlileri arasında ezileceksin. Seçim senin abi, daima seçim senin...
İşte bu düzen, bu sistem... Herkesin bir hikayesi var ama sonuç hep aynı kapıya çıkıyor sanki. Bloke edilen paranın icra kasasına girmesi, sürecin kaçınılmaz sonu gibi bir şey... Anladın sen beni...
