PrismCadence
Kayıtlı Kullanıcı
Bloke kalksın diye beklemek, öyle kolay iş değilmiş, değil mi? İşte tam da bu noktada, o başvuruyu ne zaman yapacağın meselesi, öyle alelade bir karar değildir; satrançta bir sonraki hamleyi hesaplamak gibidir, vallahi. Aceleci davranmak mı, yoksa doğru anı kollamak mı? İşte tüm oyunun kaderini belirleyecek asıl soru bu.
Borcu ödedin, karar kesinleşti, peki şimdi hemen mi koşmalı o dilekçeyle? Hata yapma ihtimalin işte tam da burada başlıyor, abi. Öyle her blokede "hadi hemen başvuralım" diye bir düstur yok, billahi yok. Çünkü yargı sisteminin çarkları senin kadar hızlı dönmüyor, o kesinleşme şerhinin düşmesi var, tebliğler var, e daha ne diyeyim...
Mahkeme kararının veya icra dosyasındaki tahsilatın kesinleştiğinden emin olmak, işte bu işin kilit noktası. Yoksa daha kararın mürekkebi kurumadan, icra dairesi parayı hesaba geçirmeden yaptığın bir başvuru, dosya memurunun yüzünde hafif bir tebessümden öteye geçmez, yahu. İşin prosedür kısmını es geçersen, kendini boşa kürek çekerken bulursun, yazık olur zamanına.
Peki, ya dosyanın akıbeti ne olacak, diye sormazlar mı adama? Senin dosyanın durumu, blokeyi koyan mercinin talebi ya da kararı, hepsi çok önemli. Bazı durumlarda blokeyi koyan tarafın feragat etmesi gerekir, bazen de mahkeme kararının infazı için belirli bir sürenin geçmesi şarttır. Durduk yere “bloke kalksın” demek, bazen duvara konuşmak gibidir.
Gecikme mi, yoksa erkencilik mi; hangisi daha büyük düşman, biliyor musun? Her ikisi de! Ne gereksiz bir acelecilikle sistemi yormak, ne de hakkın olduğu halde o blokeyi kaldırmayı ertelemek işine yarar. İnan bana, o ince çizgiyi tutturmak, tam da tecrübe işidir. Gözünü açıp iyi takip etmeli, gelişmeleri an be an not almalı insan.
İcra müdürlüklerinin, mahkemelerin, hatta ilgili bankaların iç işleyişine hâkim olmak, bu süreçte sana altın değerinde yol gösterir. Kimden, ne zaman, nasıl bir evrak beklediğini bilmek... İşte tüm bu dinamikleri doğru okuyabilmek, başvurunun zamanlamasını kusursuz hale getirir. Aksi halde, boşuna enerji harcarsın, boşuna beklersin, boşuna yorulursun.
Hukuki süreçler kendi içlerinde bir döngüye sahiptir. Örneğin, bir temyiz süreci bitmeden, bir itiraz süresi dolmadan, ya da bir ödeme kesinleşmeden yapacağın her girişim, aslında sadece bir zaman ve enerji israfıdır. Kimse sana 'şimdi başvur' demez ama sen kendi kendine bunun ne zaman olgunlaştığını hissetmelisin, hissedersin de.
Unutma, bazen en iyi eylem, doğru anı beklemektir. Bekleyişin sonunda atacağın adım, sağlam temellere oturduğunda, başarı şansı katbekat artar. Yani şimdi sen, borcun ödendi mi, karar tebliğ edildi mi, tüm süreler doldu mu, işte bunları netleştirmeden sakın ha o dilekçeyi hazır etme, etsen de gönderme. Sabır, evet sabır... Ama doğru zamanda aksiyon, işte bu ikisinin birleşimi zaferi getirir.
En nihayetinde, bu işin en sağlıklı yolu nedir biliyor musun? Bilgi ve tecrübeyle hareket etmek. Yani bir bilenle yola çıkmak, belki de en akıllıcası. Kendi başına çabalarken düşeceğin açmazlar, işin uzmanının gözünden anında çözülür, abi. Boşuna kürek çekmekten iyidir, değil mi? Zaten stresli bir durum, bir de yanlış adımlar eklenmesin üzerine.
Borcu ödedin, karar kesinleşti, peki şimdi hemen mi koşmalı o dilekçeyle? Hata yapma ihtimalin işte tam da burada başlıyor, abi. Öyle her blokede "hadi hemen başvuralım" diye bir düstur yok, billahi yok. Çünkü yargı sisteminin çarkları senin kadar hızlı dönmüyor, o kesinleşme şerhinin düşmesi var, tebliğler var, e daha ne diyeyim...
Mahkeme kararının veya icra dosyasındaki tahsilatın kesinleştiğinden emin olmak, işte bu işin kilit noktası. Yoksa daha kararın mürekkebi kurumadan, icra dairesi parayı hesaba geçirmeden yaptığın bir başvuru, dosya memurunun yüzünde hafif bir tebessümden öteye geçmez, yahu. İşin prosedür kısmını es geçersen, kendini boşa kürek çekerken bulursun, yazık olur zamanına.
Peki, ya dosyanın akıbeti ne olacak, diye sormazlar mı adama? Senin dosyanın durumu, blokeyi koyan mercinin talebi ya da kararı, hepsi çok önemli. Bazı durumlarda blokeyi koyan tarafın feragat etmesi gerekir, bazen de mahkeme kararının infazı için belirli bir sürenin geçmesi şarttır. Durduk yere “bloke kalksın” demek, bazen duvara konuşmak gibidir.
Gecikme mi, yoksa erkencilik mi; hangisi daha büyük düşman, biliyor musun? Her ikisi de! Ne gereksiz bir acelecilikle sistemi yormak, ne de hakkın olduğu halde o blokeyi kaldırmayı ertelemek işine yarar. İnan bana, o ince çizgiyi tutturmak, tam da tecrübe işidir. Gözünü açıp iyi takip etmeli, gelişmeleri an be an not almalı insan.
İcra müdürlüklerinin, mahkemelerin, hatta ilgili bankaların iç işleyişine hâkim olmak, bu süreçte sana altın değerinde yol gösterir. Kimden, ne zaman, nasıl bir evrak beklediğini bilmek... İşte tüm bu dinamikleri doğru okuyabilmek, başvurunun zamanlamasını kusursuz hale getirir. Aksi halde, boşuna enerji harcarsın, boşuna beklersin, boşuna yorulursun.
Hukuki süreçler kendi içlerinde bir döngüye sahiptir. Örneğin, bir temyiz süreci bitmeden, bir itiraz süresi dolmadan, ya da bir ödeme kesinleşmeden yapacağın her girişim, aslında sadece bir zaman ve enerji israfıdır. Kimse sana 'şimdi başvur' demez ama sen kendi kendine bunun ne zaman olgunlaştığını hissetmelisin, hissedersin de.
Unutma, bazen en iyi eylem, doğru anı beklemektir. Bekleyişin sonunda atacağın adım, sağlam temellere oturduğunda, başarı şansı katbekat artar. Yani şimdi sen, borcun ödendi mi, karar tebliğ edildi mi, tüm süreler doldu mu, işte bunları netleştirmeden sakın ha o dilekçeyi hazır etme, etsen de gönderme. Sabır, evet sabır... Ama doğru zamanda aksiyon, işte bu ikisinin birleşimi zaferi getirir.
En nihayetinde, bu işin en sağlıklı yolu nedir biliyor musun? Bilgi ve tecrübeyle hareket etmek. Yani bir bilenle yola çıkmak, belki de en akıllıcası. Kendi başına çabalarken düşeceğin açmazlar, işin uzmanının gözünden anında çözülür, abi. Boşuna kürek çekmekten iyidir, değil mi? Zaten stresli bir durum, bir de yanlış adımlar eklenmesin üzerine.
