IndigoTremolo
Kayıtlı Kullanıcı
SIM kartınız bloke oldu, peki... E-Devlet'ten hallederiz derken, bir de baktık ki işler değişmiş. Artık öyle kolay kolay olmuyor. Kimlik kartının çipini okutmak zorunlu hale gelmiş. Vallahi yeni bir kapı açtılar bize...
Eskiden ne güzel, birkaç tuşla halloluyordu bu işler. Şimdi çip okutma derdi çıktı. Güvenlik mi bu? Peki neden şimdi? Eskiden güvensiz miydi bu sistemler? İnsan sormadan edemiyor, gerçekten bu kadar elzem miydi...
Herkesin cebinde son model, NFC özellikli akıllı telefon var sanıyorlar herhalde. Kimlik çipini okutmak öyle her telefonla olmuyor ki. Ya elinde uygun cihazı olmayan ne yapacak? Bu detayı kim düşündü acaba...
Yaşlılarımız var, teknolojiyle arası pek iyi olmayan, dokunmatik ekranda bile zorlananlar... Onlar şimdi E-Devlet'e girip, üstüne bir de kimlik kartı çipini mi okutacak? Abi ya, insaf... Banka uygulamasında bile zorlanıyorlar, değil mi?
E-Devlet'in temel amacı neydi? İşleri kolaylaştırmak, bürokrasiyi azaltmak değil mi? Bu yeni adım, sanki tam tersi bir etki yaratıyor. Bir kolaylık sağlanıyor derken, aslında yeni bir zorluk eklenmiş oldu. Bu nasıl bir "kolaylık" anlayışı...
Güvenlik deniyor, evet. Ama zaten banka uygulamaları, diğer kamu servisleri bu çipi okuyabiliyordu. Yeni olan ne şimdi? Aynı kart, aynı çip... Sadece E-Devlet üzerinden yapılan bu basit işlem için ek bir bariyer mi koymak gerekti... Düşündürücü.
Bir SIM kart blokesini kaldırmak için neden bu kadar uğraşmak zorundayız ki? Sanki hayati bir operasyon. Telefon elimizde, çip okutacağız diye uğraş dur. Zaman kaybı, sinir kaybı... Alt tarafı bir SIM kart yani.
Başka seçenekler yok muydu? SMS ile onay, görüntülü görüşmeyle doğrulama... Zaten halihazırda var olan o kadar çok güvenlik mekanizması varken. Neden ille de bu yol seçildi? Hiç akılcı gelmiyor bana, vallahi.
Dijitalleşme güzel, evet. Ama bu, her şeyi daha karmaşık hale getirmek anlamına gelmemeli. Bazen sadeleşmek yerine, daha da dolambaçlı yollara giriyoruz gibi geliyor. Dijital bürokrasi mi yaratıyoruz kendimize...
Ne diyelim artık... Bu uygulama da bir şekilde hayatımıza girdi. Ya uyum sağlayacağız, ya da her seferinde derin bir nefes alıp, "aman Allah'ım" diyeceğiz. Sanırım ikincisi daha olası...
Eskiden ne güzel, birkaç tuşla halloluyordu bu işler. Şimdi çip okutma derdi çıktı. Güvenlik mi bu? Peki neden şimdi? Eskiden güvensiz miydi bu sistemler? İnsan sormadan edemiyor, gerçekten bu kadar elzem miydi...
Herkesin cebinde son model, NFC özellikli akıllı telefon var sanıyorlar herhalde. Kimlik çipini okutmak öyle her telefonla olmuyor ki. Ya elinde uygun cihazı olmayan ne yapacak? Bu detayı kim düşündü acaba...
Yaşlılarımız var, teknolojiyle arası pek iyi olmayan, dokunmatik ekranda bile zorlananlar... Onlar şimdi E-Devlet'e girip, üstüne bir de kimlik kartı çipini mi okutacak? Abi ya, insaf... Banka uygulamasında bile zorlanıyorlar, değil mi?
E-Devlet'in temel amacı neydi? İşleri kolaylaştırmak, bürokrasiyi azaltmak değil mi? Bu yeni adım, sanki tam tersi bir etki yaratıyor. Bir kolaylık sağlanıyor derken, aslında yeni bir zorluk eklenmiş oldu. Bu nasıl bir "kolaylık" anlayışı...
Güvenlik deniyor, evet. Ama zaten banka uygulamaları, diğer kamu servisleri bu çipi okuyabiliyordu. Yeni olan ne şimdi? Aynı kart, aynı çip... Sadece E-Devlet üzerinden yapılan bu basit işlem için ek bir bariyer mi koymak gerekti... Düşündürücü.
Bir SIM kart blokesini kaldırmak için neden bu kadar uğraşmak zorundayız ki? Sanki hayati bir operasyon. Telefon elimizde, çip okutacağız diye uğraş dur. Zaman kaybı, sinir kaybı... Alt tarafı bir SIM kart yani.
Başka seçenekler yok muydu? SMS ile onay, görüntülü görüşmeyle doğrulama... Zaten halihazırda var olan o kadar çok güvenlik mekanizması varken. Neden ille de bu yol seçildi? Hiç akılcı gelmiyor bana, vallahi.
Dijitalleşme güzel, evet. Ama bu, her şeyi daha karmaşık hale getirmek anlamına gelmemeli. Bazen sadeleşmek yerine, daha da dolambaçlı yollara giriyoruz gibi geliyor. Dijital bürokrasi mi yaratıyoruz kendimize...
Ne diyelim artık... Bu uygulama da bir şekilde hayatımıza girdi. Ya uyum sağlayacağız, ya da her seferinde derin bir nefes alıp, "aman Allah'ım" diyeceğiz. Sanırım ikincisi daha olası...
