IndigoTelescope
Kayıtlı Kullanıcı
Instagram hesabı patlamış, binlerce takipçisi var, içerikler uçuyor sanırsın ama gelin görün ki, o "çok fazla takipçi" durumu bazen baldan tatlı bir zehre dönüşebiliyor. Hani derler ya, büyük balık küçük balığı yutar, bu durumda büyük hesap bazen kendi kuyruğunu kovalayıp duruyor, erişim dertleri, etkileşim sorunları... Vallahi billahi, dışarıdan bakınca imrenilen o milyonluk hesaplar, içinden bambaşka bir drama sahnesine dönmüş olabiliyor.
Algoritma denen o gizemli ve sürekli değişen yapı, zaten başlı başına bir muamma. Ne zaman neyi seveceği, kimin içeriğini ön plana çıkaracağı hiç belli değil. Sanki bir okyanusta dev bir gemiyle ilerlemeye çalışırken, etrafında binlerce küçük teknenin sürekli yönünü değiştirmesi gibi bir durum. Hesabın takipçisi coştukça, o hedef kitlenin homojenliği de haliyle azalıyor. Yani tek bir içerik stratejisiyle herkesi memnun etmeye çalışmak, Everest'in zirvesine terlikle çıkmak gibi bir şey, abi ya. Mümkün mü?
Düşünsene, beş bin takipçin varken attığın bir fotoğrafın, ortalama yüzde yirmi, otuz gibi bir etkileşim oranı yakalaması nispeten kolaydır. Ama işin içine beş yüz bin takipçi girdi mi, o oran yüzde ikiye düşse "oh ne güzel" diyenler var. Bu bir illüzyon aslında, evet sayı büyük ama kalabalık içinde kaybolan o 'gerçek' etkileşim... Sanki bir stadyumda maç izliyorsun, herkes tezahürat ediyor ama senin sesin kimseye gitmiyor, öyle bir şey.
Hesap büyüdükçe, her ne kadar organik büyüse de, ister istemez bot hesaplar ya da pasif kullanıcılar da araya karışıyor. Instagram'ın spam filtreleri de durmadan çalışıyor, kim organik, kim değil diye sürekli bir eleme peşinde. Bu eleme sürecinde bazen sağlam hesaplar bile yanlışlıkla nasibini alabiliyor, erişim düşüşleri, gölge yasaklamalar ("shadowban") derken, içerik üreticisi kendini boşluğa düşmüş gibi hissediyor. Hakikaten, bir yandan kitle büyüyor, bir yandan da görünmez bir duvar örülüyor sanki önüne.
Peki, bu durumda ne yapmalı? İçerik stratejisi daha da niş hale getirilmeli belki de, segmentasyon dediğimiz o büyülü kelime devreye girmeli. Koca bir okyanusu değil de, okyanustaki belli bir adayı hedeflemek gibi. Yüksek takipçili hesapların en büyük handikaplarından biri de, içeriklerini spesifik bir kesime hitap ederken, diğer geniş kitleyi kaybetme korkusu yaşamalarıdır. Sürekli bir denge arayışı, sürekli bir kriz yönetimi hali... Vallahi yorucu bir durum.
Erişim sorunları, yüksek takipçili hesaplarda adeta kronik bir rahatsızlık haline gelebiliyor. "Paylaştım ama kimse görmedi," serzenişleri, "eskiden daha iyiydi" nostaljileri... Neden mi? Çünkü Instagram, içeriğinizi ilk başta küçük bir kitleye gösterir, oradan aldığı sinyallere göre yayılım yapar. Takipçi sayınız arttıkça, bu test kitlesi daha rastgele ve daha az ilgili kişilerden oluşmaya başlayabilir. Sonuç mu? O ilk sinyaller hep zayıf kalır, yayılım da yavaşlar, organik erişim dibe vurur...
İşin aslı, takipçi sayısı bir metriktir ama tek başına bir başarı göstergesi değildir. Hatta bazen, o yüksek takipçi sayısı, bir hesap için 'yük' haline bile gelebiliyor. Markalarla işbirliği yaparken bile, artık eskisi gibi sadece takipçi sayısına bakılmıyor; etkileşim oranları, hikaye görüntülenmeleri, hedef kitle demografisi gibi daha detaylı verilere odaklanılıyor. Yani, "çok takipçiliyim" demek, her zaman "çok değerliyim" anlamına gelmiyor, bunu çok net görüyoruz.
Bir influencer düşünün, milyonlarca takipçisi var ama postlarının altında sadece birkaç yüz yorum, hikayelerinin izlenme sayısı da takipçi sayısının binde birine bile ulaşmıyor. Bu durum, "takipçi engeli" denen o paradoksun en somut örneklerinden biri. Sanki bir popülerlik tuzağına düşmüş gibi, dışarıdan harika görünse de içeride işler tıkırında değil... Bu, platformun kendi doğası mı, yoksa içerik üreticisinin stratejisi mi yetersiz kalıyor, karmaşık bir denklem.
Algoritma denen o gizemli ve sürekli değişen yapı, zaten başlı başına bir muamma. Ne zaman neyi seveceği, kimin içeriğini ön plana çıkaracağı hiç belli değil. Sanki bir okyanusta dev bir gemiyle ilerlemeye çalışırken, etrafında binlerce küçük teknenin sürekli yönünü değiştirmesi gibi bir durum. Hesabın takipçisi coştukça, o hedef kitlenin homojenliği de haliyle azalıyor. Yani tek bir içerik stratejisiyle herkesi memnun etmeye çalışmak, Everest'in zirvesine terlikle çıkmak gibi bir şey, abi ya. Mümkün mü?
Düşünsene, beş bin takipçin varken attığın bir fotoğrafın, ortalama yüzde yirmi, otuz gibi bir etkileşim oranı yakalaması nispeten kolaydır. Ama işin içine beş yüz bin takipçi girdi mi, o oran yüzde ikiye düşse "oh ne güzel" diyenler var. Bu bir illüzyon aslında, evet sayı büyük ama kalabalık içinde kaybolan o 'gerçek' etkileşim... Sanki bir stadyumda maç izliyorsun, herkes tezahürat ediyor ama senin sesin kimseye gitmiyor, öyle bir şey.
Hesap büyüdükçe, her ne kadar organik büyüse de, ister istemez bot hesaplar ya da pasif kullanıcılar da araya karışıyor. Instagram'ın spam filtreleri de durmadan çalışıyor, kim organik, kim değil diye sürekli bir eleme peşinde. Bu eleme sürecinde bazen sağlam hesaplar bile yanlışlıkla nasibini alabiliyor, erişim düşüşleri, gölge yasaklamalar ("shadowban") derken, içerik üreticisi kendini boşluğa düşmüş gibi hissediyor. Hakikaten, bir yandan kitle büyüyor, bir yandan da görünmez bir duvar örülüyor sanki önüne.
Peki, bu durumda ne yapmalı? İçerik stratejisi daha da niş hale getirilmeli belki de, segmentasyon dediğimiz o büyülü kelime devreye girmeli. Koca bir okyanusu değil de, okyanustaki belli bir adayı hedeflemek gibi. Yüksek takipçili hesapların en büyük handikaplarından biri de, içeriklerini spesifik bir kesime hitap ederken, diğer geniş kitleyi kaybetme korkusu yaşamalarıdır. Sürekli bir denge arayışı, sürekli bir kriz yönetimi hali... Vallahi yorucu bir durum.
Erişim sorunları, yüksek takipçili hesaplarda adeta kronik bir rahatsızlık haline gelebiliyor. "Paylaştım ama kimse görmedi," serzenişleri, "eskiden daha iyiydi" nostaljileri... Neden mi? Çünkü Instagram, içeriğinizi ilk başta küçük bir kitleye gösterir, oradan aldığı sinyallere göre yayılım yapar. Takipçi sayınız arttıkça, bu test kitlesi daha rastgele ve daha az ilgili kişilerden oluşmaya başlayabilir. Sonuç mu? O ilk sinyaller hep zayıf kalır, yayılım da yavaşlar, organik erişim dibe vurur...
İşin aslı, takipçi sayısı bir metriktir ama tek başına bir başarı göstergesi değildir. Hatta bazen, o yüksek takipçi sayısı, bir hesap için 'yük' haline bile gelebiliyor. Markalarla işbirliği yaparken bile, artık eskisi gibi sadece takipçi sayısına bakılmıyor; etkileşim oranları, hikaye görüntülenmeleri, hedef kitle demografisi gibi daha detaylı verilere odaklanılıyor. Yani, "çok takipçiliyim" demek, her zaman "çok değerliyim" anlamına gelmiyor, bunu çok net görüyoruz.
Bir influencer düşünün, milyonlarca takipçisi var ama postlarının altında sadece birkaç yüz yorum, hikayelerinin izlenme sayısı da takipçi sayısının binde birine bile ulaşmıyor. Bu durum, "takipçi engeli" denen o paradoksun en somut örneklerinden biri. Sanki bir popülerlik tuzağına düşmüş gibi, dışarıdan harika görünse de içeride işler tıkırında değil... Bu, platformun kendi doğası mı, yoksa içerik üreticisinin stratejisi mi yetersiz kalıyor, karmaşık bir denklem.
