Arasbly
Kayıtlı Kullanıcı
Birden bire gelen o bildirim, "Hesabınız reklam verme standartlarımızı ihlal ettiği için kısıtlandı." O an, sanki bir yumruk yemiş gibi hissedersin değil mi? Vallahi billahi, yıllardır bu piyasada olan biri olarak, o hissi çok iyi bilirim; emeklerinin, hayallerinin bir anda koca bir duvarla karşılaştığı o an... Ne yapacağını şaşırır insan, nereye baksan bir çıkış yolu göremezsin.
Kimileri hemen panikler, sağa sola saldırır ama dur bakalım, dur! Olayın aslında bir algoritma tarafından tetiklendiğini, bir insan eliyle verilen kişisel bir karar olmadığını unutma. Çoğu zaman sistem, bir şüphe gördüğünde, otomatik olarak kilidi vurur, sonra arkasına bile bakmaz; çünkü her saniye milyarlarca içeriği tarayan bir devden bahsediyoruz, yani senin o uykusuz gecelerle hazırladığın kampanya, sadece bir sayıdan ibaret onun için...
Hani derler ya, "iğneyi kendine çuvaldızı başkasına batır" diye; işte tam da bu noktada devreye giriyor bu atasözü. Öncelikle kendini bir yokla bakalım, Meta'nın reklam politikalarını, o upuzun, çoğu kimsenin okumaya tenezzül etmediği kurallar setini, ne kadar içselleştirdin? Çok mu agresif bir dil kullandın, belki biraz iddialı bir görsel, ya da "öncesi/sonrası" gibi kesinlikle yasaklı olan o sihirli kelimelerden birini mi kaçırdın araya... Düşün bir, abi ya, mutlaka bir yerlerde bir açık vardır.
İtiraz süreci dediğin, aslında senin Meta'yla pazarlık masasına oturduğun an. Burası, laubaliliğin değil, belgelerin konuştuğu bir yer. Eğer gerçekten kurallara uyduğunu düşünüyorsan, elindeki tüm kartları masaya dökmen gerekir: işletme belgelerinden tut da, reklam görsellerine, hedeflediğin kitleye kadar her detayı, tane tane, kimsenin aklında soru işareti bırakmayacak şekilde anlatmalısın. Yani, tabiri caizse, bir savcı gibi delillerini sunmalısın.
Sabır, bu mücadelenin altın kuralı, adeta bir erdem haline gelir. Cevap gelmiyor mu? Tekrar dene. Birkaç gün geçti mi, bir daha yokla kapılarını... Ama sakın ola ki her gün, her saat mesaj atıp sistemi meşgul etme; bu sadece süreci uzatır, hatta belki de sana karşı bir ön yargı oluşmasına neden olur. Doğru zamanda, doğru yerde, net ve kararlı bir duruş sergilemelisin.
Peki, diyelim ki tüm çabaların sonuçsuz kaldı, kapılar tamamen kapandı... Dünya yıkıldı mı? Asla! Unutma, dijital dünya koca bir okyanus ve bazen bir gemiyi batırırsan, yenisini yapman gerekebilir. Bu, her ne kadar can sıkıcı olsa da, yeni bir başlangıç, yeni bir kimlik ve geçmişteki hatalardan ders çıkarma fırsatı sunar. Ama sakın ola ki aynı hataları tekrarlayarak yeni hesabını da riske atma, bak bunu sakın unutma...
Aslında tüm bu sürecin en kıymetli öğretisi nedir biliyor musun? Öncesinde önlem almanın, kuralları baştan itibaren iliklerine kadar sindirmenin hayati önemini kavramak. Reklam yayına almadan önce, her görseli, her metni, her hedeflemeyi Meta'nın kılavuzları ile bir kez daha karşılaştırmak, o potansiyel engeli daha oluşmadan bertaraf etmek demek. Yani işi şansa bırakmayacaksın, abi...
Unutma, Meta, senin bir müşterin değil, bir ortağın da değil; o, kendi kuralları olan devasa bir platform. Bu platformda var olabilmek, ancak onun oyunun kurallarını öğrenmekle, hatta bazen onların ne demek istediğini tahmin etmekle mümkün. Yani bu bir strateji işi, bir anlayış meselesi... Hadi bakalım, kilitli kapıları açmak için kollarını sıva.
Kimileri hemen panikler, sağa sola saldırır ama dur bakalım, dur! Olayın aslında bir algoritma tarafından tetiklendiğini, bir insan eliyle verilen kişisel bir karar olmadığını unutma. Çoğu zaman sistem, bir şüphe gördüğünde, otomatik olarak kilidi vurur, sonra arkasına bile bakmaz; çünkü her saniye milyarlarca içeriği tarayan bir devden bahsediyoruz, yani senin o uykusuz gecelerle hazırladığın kampanya, sadece bir sayıdan ibaret onun için...
Hani derler ya, "iğneyi kendine çuvaldızı başkasına batır" diye; işte tam da bu noktada devreye giriyor bu atasözü. Öncelikle kendini bir yokla bakalım, Meta'nın reklam politikalarını, o upuzun, çoğu kimsenin okumaya tenezzül etmediği kurallar setini, ne kadar içselleştirdin? Çok mu agresif bir dil kullandın, belki biraz iddialı bir görsel, ya da "öncesi/sonrası" gibi kesinlikle yasaklı olan o sihirli kelimelerden birini mi kaçırdın araya... Düşün bir, abi ya, mutlaka bir yerlerde bir açık vardır.
İtiraz süreci dediğin, aslında senin Meta'yla pazarlık masasına oturduğun an. Burası, laubaliliğin değil, belgelerin konuştuğu bir yer. Eğer gerçekten kurallara uyduğunu düşünüyorsan, elindeki tüm kartları masaya dökmen gerekir: işletme belgelerinden tut da, reklam görsellerine, hedeflediğin kitleye kadar her detayı, tane tane, kimsenin aklında soru işareti bırakmayacak şekilde anlatmalısın. Yani, tabiri caizse, bir savcı gibi delillerini sunmalısın.
Sabır, bu mücadelenin altın kuralı, adeta bir erdem haline gelir. Cevap gelmiyor mu? Tekrar dene. Birkaç gün geçti mi, bir daha yokla kapılarını... Ama sakın ola ki her gün, her saat mesaj atıp sistemi meşgul etme; bu sadece süreci uzatır, hatta belki de sana karşı bir ön yargı oluşmasına neden olur. Doğru zamanda, doğru yerde, net ve kararlı bir duruş sergilemelisin.
Peki, diyelim ki tüm çabaların sonuçsuz kaldı, kapılar tamamen kapandı... Dünya yıkıldı mı? Asla! Unutma, dijital dünya koca bir okyanus ve bazen bir gemiyi batırırsan, yenisini yapman gerekebilir. Bu, her ne kadar can sıkıcı olsa da, yeni bir başlangıç, yeni bir kimlik ve geçmişteki hatalardan ders çıkarma fırsatı sunar. Ama sakın ola ki aynı hataları tekrarlayarak yeni hesabını da riske atma, bak bunu sakın unutma...
Aslında tüm bu sürecin en kıymetli öğretisi nedir biliyor musun? Öncesinde önlem almanın, kuralları baştan itibaren iliklerine kadar sindirmenin hayati önemini kavramak. Reklam yayına almadan önce, her görseli, her metni, her hedeflemeyi Meta'nın kılavuzları ile bir kez daha karşılaştırmak, o potansiyel engeli daha oluşmadan bertaraf etmek demek. Yani işi şansa bırakmayacaksın, abi...
Unutma, Meta, senin bir müşterin değil, bir ortağın da değil; o, kendi kuralları olan devasa bir platform. Bu platformda var olabilmek, ancak onun oyunun kurallarını öğrenmekle, hatta bazen onların ne demek istediğini tahmin etmekle mümkün. Yani bu bir strateji işi, bir anlayış meselesi... Hadi bakalım, kilitli kapıları açmak için kollarını sıva.
