sonrası

2FA blokesi... Ah, şu iki faktörlü kimlik doğrulama belası! Vallahi billahi, bazen hayat kurtarıcı, bazen de tam bir sinir krizi sebebi. Şimdi, mesele şu: Diyelim ki 2FA bir şekilde devre dışı kaldı veya senkronizasyon koptu. Ne oluyor? Panik başlar, değil mi? Genelde öyle olur... Kredi kartı...

Hesap kilitlenmesi... Ah o lanet olası an! Ne kadar sinir bozucu değil mi? Bir işin var, acil halletmen lazım, hop bir de bakmışsın hesap bloke olmuş. Benim de başıma geldi. Vallahi billahi geldi. Panik yok, hemen bankayı aradım tabii. "Efendim, hesabınız güvenlik nedeniyle kilitlenmiştir,"...

İşte o meşhur KYC reddi bildirimini aldınız, bakiyeniz görünürde bankanın sisteminde askıda kalmış, siz ise ne yapacağınızı bilemiyorsunuz... Paniklemeyin, vallahi billahi yalnız değilsiniz bu durumda, inanın bana. Mesele, paranızın kaybolması değil, bir süre 'misafir' kalması aslında; hem de...

SIM kartın kitlendi mi şimdi, yine mi başa sardık bu mevzuyu... İnsan bir anlığına ne yapacağını şaşırıyor, vallahi billahi o dijital prangalar bir anda sarıyor seni; hani o çok güvendiğin iletişim özgürlüğü, bir anda avucunun içinden kayıp gidiyor, öylece kalakalıyorsun, değil mi? Tamamen...

Hesap birden kilitlendi, ulaşılmıyor. Ne oluyor, ne bitiyor anlamadan bir anda dışarıda kalıyorsun. İçerdekiler... o fotoğraf albümleri, onca yazışma, hatta bazen işin gücün bile. Düşünsene, hepsi gitti mi şimdi? Vallahi bir tuhaf his. Kimileri için sadece birkaç anı fotoğrafı belki, değil mi...

Kilitlendi mi hesabın? O anki buz gibi titreme, o dehşet hissi... Dijital benliğinin kapısına vurulan kilit, erişimin aniden kesilmesi. İşte o noktada başlıyor hikaye, ekranın karşısında, genellikle gece yarısı, anlamsız bir parola hatası mesajıyla yüzleşirken. Panik butonuna basılıyor, abi...

Oh be, nihayet o lanet bloke kalktı dediğiniz an varya, o içe çöken ağırlığın birden havalandığı o an... İnsanın aklına ilk gelen şey, "Tamamdır, kurtuldum!" oluyor. Mobil şebekenizle yeniden kucaklaşan telefonunuzun, dünyayla bağlantınızı tekrar kurduğu o eşsiz sevinç... Ama işte tam o noktada...

``` Yapılandırma yaptım, oh be dünya varmış dedim. Borç harç bitti bitecek sandım. Ama nerdeee! Aradan bir zaman geçti geçmedi, posta kutusu bir doldu taştı. Ne var ne yok diye bir bakayım dedim. Aman Allahım! Vergi dairesinden bir tomar evrak gelmiş. Nedir bu şimdi? Daha borcumuz mu çıktı...

Hatırlıyorum da, bir zamanlar ben de o lanet ekranla bakışmıştım. "Hesabınız kilitlendi." O an içimden neler geçti bilemezsiniz. Sanki bütün dijital hayatım, anılarım, bağlantılarım bir anda askıya alınmış gibiydi. Panik atak mı desem, çaresizlik mi... Neyse, derin bir nefes aldım ve "Tamam,"...

Sabahın köründe, hani o kahvenin kokusuyla yeni güne merhaba derken, telefondan gelen o soğuk bildirimle irkilmek... "Hesabınız bloke edilmiştir." Bir anda bütün dünya başına yıkılır gibi olur, değil mi? Paramız, emeğimiz, gelecek hayallerimiz bir sis perdesinin ardına gizlenivermiş sanki. İşte...

2FA bloke oldu mu, insan bir an afallıyor değil mi? Hesabına erişememek, o kilitli kapının ardında kalmak... hele de önemli bir işin varsa, ya da sosyal medya hesabınsa, insanı bir donduruyor vallahi. Genelde şöyle olur; telefon elden gider, uygulama silinir yanlışlıkla, ya da en kötüsü o yedek...

MASAK blokesi kalktı diye derin bir oh çekmek, çoğu zaman yanıltıcı bir rehavettir. Asıl macera, çoğu kez bloke sonrası başlar; hesaplar açıldı diye her şey bitti sanmak... Vallahi billahi büyük hata, öyle değil işte. O bloke, sadece bir önlem aslında, bir işaret fişeği; devletin 'dur bir...

Ya düşünsenize, bir bankayla uzun yıllar süren bir ilişkiniz var, belki de çocukluğunuzdan beri hesabı orada... Sonra bir gün, herhangi bir sebeple, o bildik "Müşterini Tanı" yani KYC sürecinden geçemiyorsunuz. Banka da, ne yapsın, sizi adeta yok saymaya başlıyor. Siliniyor profiliniz, sanki hiç...

Abi bak, şimdi bu yapılandırma denen mevzu bitti sanırsın, oh be dersin, borcu bir şekil hallettik. Ama hikaye orada bitmiyor ki, vallahi billahi bitmiyor. Asıl macera yeni başlıyor. Şimdi banka niye durup dururken yapılandırdığı hesaba bir şeyler koyar, sen bunu bir düşünsene. Risk, risk...

Hesabına şüpheli bir giriş mi oldu? Gördüğün an, o mideye inen buz gibi his, biliyorum. Hani o saniyede bir elektrik çarpar ya seni, beyninin içinde alarm zilleri çalmaya başlar... İşte tam da o an, hayatının bir parçası, mahremiyetin, bir başkasının eline geçmiş gibi gelir. O koca dijital...

Telefon çalarken elim ayağım birbirine dolanmıştı, bankadan gelen o e-posta aklımdan çıkmıyordu: "KYC doğrulamanız tamamlanamadı." Vallahi billahi, bir anlığına ne yapacağımı şaşırdım. Sanki dünya başıma yıkıldı, hani böyle birden bire bir boşluğa düşersin ya, aynen öyle hissettim. Bütün...

Yeni operatöre geçiş yaptım ya hani, oh be dedim, rahatladım. Faturalar düşecek, internet daha hızlı olacakmış… Neyse, öyle bir umutla değiştirdim. Telefonu açtım, kapadım, SIM kartı çıkarıp tekrar taktım. Tık yok. Yok çekmiyor, hani arama da yapamıyorum, mesaj da gitmiyor... Ne oldu şimdi...

Valla ne yalan söyleyeyim, o yapılandırma başvurusunu yapıp da sonra beklemek var ya, insanı en çok o yıpratıyor. Bir form doldurursun, bir umut beslersin, sonra başlar o sessiz, derinden bekleyiş... Ne zaman dönecekler, olumlu mu olacak olumsuz mu? İnsan merak ediyor tabii. Şimdi bu işin öyle...

Abi, bak şimdi, şu KYC redleri meselesi var ya, vallahi billahi insanın kanını donduruyor bazen. Günler haftalar süren bekleyiş, bir sürü belge toparlama derken, çat diye bir mail düşüyor: "Başvurunuz reddedilmiştir." Sanki dev bir duvar örülmüş gibi önüne, öyle bir his. Ne yani, bitti mi her...

Bir sabah uyandınız, her zamanki gibi kahvenizi yudumlarken telefonunuzdaki mobil bankacılık uygulamasını açtınız... Ve o soğuk, sarsıcı mesajla karşılaştınız: "Hesabınız bloke edilmiştir." Sanki bir anda bütün dünya başınıza yıkıldı, nefesiniz kesildi, değil mi? Hayatınızın akışı o tek cümleyle...