sonrası

**Bilgi Kutusu** **KYC (Know Your Customer), yani "Müşterini Tanı" süreçleri bankaların olmazsa olmazı. Ama diyelim ki, bir başvurun reddedildi. Hemen akla o soru geliyor: Banka şimdi hangi bilgilere sahip? Vallahi, bu durum biraz karmaşık. Bankalar, KYC sürecinde aslında bir ton veri toplar...

Borç tecili sonrası o ilk ödemenin kapıyı çalacağı anı beklemek, bazen fırtına dinmiş de ufukta yeni bir kasırga bulutu belirmiş gibi hissettiriyor insana. O derin nefes alma fırsatı, hele ki mücbir bir sebep nedeniyle alındıysa, kıymetlidir elbet; ancak o rahatlama hissi ne çabuk yerini ince...

O derin nefesi çektiğinizde, o nihayet imzaladığınızda yapılandırma evraklarını, hani o sırtınızdan koca bir yük kalkmış gibi hissettiğiniz an var ya… İşte tam orada başlıyor ikinci perde. Çünkü o rahatlama hissi, banka hesabınıza uzandığınızda bir buz gibi çarpar yüzünüze: Hesap hâlâ bloke...

Hani o meşhur "Hesabınız kilitlendi" ekranı var ya, işte o an insanın dünyası başına yıkılıyor sanki... "Yine mi ya?" diye isyan edesi geliyor insanın, vallahi billahi. Aslında böyle bir şeyle karşılaşmak, benim için bir uyandırma zili gibi oluyor. Durup bir nefes alıyorum, ne oldu şimdi diye...

Şimdi o "Eyvah! Hesabıma giremiyorum!" anı var ya, işte tam oradayız. Hani birden bire tüm kapılar yüzünüze kapanır, telefonunuz yanınızda değil midir, yoksa kod gelmiyor mu, uygulama mı bozuldu, bin bir türlü senaryo döner kafanızda... Vallahi insan bir an ne yapacağını bilemiyor. O panik hali...

O gün, o son kuruşun banka hesabınızdan çekildiği anı düşünün... Yıllardır üzerinizde bir karabasan gibi duran o yükün, o ağır zincirlerin nihayet çözüldüğünü hissettiğinizde, sanki ciğerleriniz ilk defa gerçek havayla dolmuş gibi olur. Bir oh çekersin ya hani, böyle derinlerden gelen, bütün...

İşte o an geldi çattı, biliyorum. Telefonuna baktın, ekranında o nahoş "PUK kodu bloke oldu" uyarısıyla karşılaştın... Vallahi billahi insanın dünyası başına yıkılıyor, öyle değil mi? Sanki bir anda bütün iletişim kanalların kesilmiş, elin kolun bağlanmış gibi hissediyorsun. Hani bir...

O kabus anını kim unutabilir ki? Ekranda beliren o uyarı yazısı, "Hesabınız kilitlenmiştir" cümlesi... Sanki bir soğuk ter boşalıyor insanın sırtından, dünya başıma yıkılıyor, içimde anlamsız bir panik başlıyor, değil mi? "Ne yani, artık giremeyecek miyim?" diye düşünürken, aslında o kilit, sana...

Abi ya, telefon elden gitti miydi, sanki hayat duruyor gibi oluyor, değil mi? Hani cebinde, çantanında yokladın, bir yok... Kalp atışın hızlanıyor hemen. İlk başta düşürdüm mü acaba diye düşünüyorsun, sonra "çalındı mı lan yoksa" diye bir fena his basıyor. O an dünya başına yıkılıyor, resmen...

MASAK blokesiyle karşılaştığınızda hissettiğiniz o şaşkınlığı, o belirsizliği çok iyi anlarım, vallahi insanın eli ayağına dolanır bir an. Bankadaki paranıza erişememek, havale yapamamak, otomatik ödemelerin durması… Hayatınız bir anda askıya alınmış gibi olur, tüm finansal rutinleriniz altüst...

Yanlış EFT mi yaptınız? O anki panik, kalp çarpıntısı, o soğuk ter yok mu… Vallahi billahi insanı bir anda dünyanın en yalnız insanı yapar. O tuşa basıp paranın yanlış bir hesaba gittiğini fark ettiğiniz an, sanki yer ayağınızdan kayar gibi olur, değil mi? "Eyvah, şimdi ne olacak?" sorusu...

Bir bankanın kapısından döndürülmek, hele ki “Müşterini Tanı” (KYC) sürecini geçemediğiniz içinse, insana o an tüm finansal yolların kapandığını düşündürür, hani o klasik “kara liste” senaryoları vardır ya, sanki isminiz kazınmış gibi o listelere… Oysa durum her zaman öyle film sahnelerindeki...

Şimdi düşünsene, zaten başın ağrımış, bir dolandırıcılık mevzusu yaşamışsın, canın burnunda. Kendi paran, belki de birikimin bir şekilde uçmuş gitmiş ya da sen farkında olmadan bir işe karışmışsın... Sonra diyorsun ki "Yeter artık, bu işin peşini bırakmayacağım," gidip durumu yetkili mercilere...

Geçenlerde bir arkadaşım aradı, sesi biraz tedirgindi; "Ya ben şimdi online ödeme yaptım, kredi kartı borcumu kapattım ama banka hala hesabımı bloke göstermiyor mu? Hani otomatik olarak açılması gerekmez miydi?" diye sordu. O an anladım ki, hepimiz modern bankacılığın bu görünmez perdesini bazen...

Şimdi e-haciz ödemesini yaptın diyelim, o oh, derin bir nefes aldın rahatladın. Ama sonra bir baktın, hesap hala kilitli… İşte o anki kalp sıkışması var ya, vallahi çok tanıdık bir his. Hani hemen kalkar diye umarsın, öyle beklersin doğal olarak, çünkü borç ödenmiş, konu kapanmış sanırsın...

FAST'tan para gönderdin, ya da sana geldi... Bir baktın hesap bloke! Sinir bozucu, değil mi? Vallahi anlıyorum, insan neye uğradığını şaşırıyor. Ama merak etme, yalnız değilsin abi. Bu durum sandığından çok daha fazla kişinin başına geliyor. Özellikle de son zamanlarda. Peki, bankalar neden...

Hesap kilitlendi mi şimdi? Gözler ekranda donup kalır. O 'Hesabınız güvenlik nedeniyle kilitlenmiştir' ibaresi belirince, insanın içini bir soğukluk kaplar, vallahi billahi. Sistem bir anomali tespit etmiştir, genellikle. Ya çok sayıda hatalı deneme, ya da coğrafi bir tutarsızlık. Ankara'da...

Ah be abi, ne diyelim şimdi? O cep telefonu dedin miydi bir canımız, elimiz kolumuz resmen. Sonra bir sabah uyanırsın ya da bir vesileyle bakarsın ki cihazın IMEI'si kilitlenmiş, 'çalıntı' ibaresi çıkmış karşında... Hele o telefon seninse, ya bulduysan ya da yanlış anlaşıldıysa durum, işte o...