JadeSpectrum
Kayıtlı Kullanıcı
Ne büyük dertti o, telefon elimde ama arama yapamıyorum, mesaj gönderemiyorum, resmen öylece duruyor. Hani o meşhur IMEI blokajı var ya, işte tam da onu yaşadım ben. Düşünsene, gencecik telefon, mis gibi çalışıyor ama "şebeke yok" diyor, "kayıt dışı" diyor... Sinir krizi geçirmemek elde değil, vallahi billahi.
Ama sonra bir anda jeton düştü, aklıma bir şey geldi. Fatura! O hep bir yerlerde duran, önemsemediğimiz kağıt parçası... Acaba o işe yarar mıydı ki diye düşündüm. Çekmeceleri karıştırmaya başladım, eski defterlerin arasına baktım, her yeri didik didik ettim. O anda sanki hazine arıyordum, başka hiçbir şey umurumda değildi.
Ve bingo! O eski, biraz buruşmuş ama okunur durumdaki faturayı buldum. Gözlerime inanamadım resmen, bir anlığına sanki piyango kazanmış gibi hissettim. O fatura var ya, sanki sihirli bir anahtar gibi duruyordu elimin içinde, tüm kapıları açacakmış gibi... Sanki bir cankurtaran simidi yakalamıştım koskoca okyanusun ortasında.
Peki ne yaptım sonra? Tabii ki soluğu hemen ilgili yerlerde aldım. Önce telefonun alındığı operatöre gittim, durumu anlattım. Faturayı gösterince yüzlerindeki ifade değişti resmen. Hani o "yapacak bir şey yok" diyen halleri bir anda "tamam bakarız"a dönüştü. O anda anladım, fatura gerçekten tek çaremmiş... Başka türlü kimsenin yüzüne bakası bile yoktu hani.
Oradan da BTK'nın sayfasına girdim, gerekli bilgileri doldurdum, faturanın fotoğrafını yükledim. Hadi bakalım dedim içimden, ya nasip! O bekleme süreci var ya, işte o bambaşka bir şeydi. Her dakika telefonuma bakıp kontrol ediyordum, acaba açıldı mı diye. Beklemek gerçekten zor işmiş, hele de böyle önemli bir konuda...
Ve bir gün... Telefonumda o bildirim belirdi: "Cihazınızın kayıt durumu güncellenmiştir." Yok artık dedim, gerçek mi bu? Hemen açıp kontrol ettim, o anki sevincimi anlatamam, sular seller gibi geldi hani... Şebeke çizgileri doluydu, arama yapabiliyordum, mesajlar uçuşuyordu havada. O koca blokaj, sadece bir fatura sayesinde çözülmüştü.
Şimdi size ne mi demek istiyorum? Lütfen, ne olursa olsun o telefon faturalarınızı atmayın, kaybetmeyin. Nereye koyduğunuzu not alın, dijital bir kopyasını saklayın. Bir gün gelir, an gelir, o küçücük kağıt parçası hayatınızı kurtarır, inanın bana. O anı yaşayınca anlarsınız, yoksa ne kadar önemli olduğunu kimse bilmez ki... Böyle bir durumda kalana kadar pek kimse umursamaz zaten.
Yani anlayacağınız, bu işin tek ama tek ilacı faturaymış arkadaşlar. Başka yolu yok, başka çözümü yok sanmayın. O kağıdı bulduğunuz an, inanın bana, o koca dert bir anda çözülüyor, rahat bir nefes alıyorsunuz... Tıpkı benim yaşadığım gibi. O yüzden diyorum, ne olur ne olmaz, o faturaları saklayın, canınız kadar kıymetli onlar.
Ama sonra bir anda jeton düştü, aklıma bir şey geldi. Fatura! O hep bir yerlerde duran, önemsemediğimiz kağıt parçası... Acaba o işe yarar mıydı ki diye düşündüm. Çekmeceleri karıştırmaya başladım, eski defterlerin arasına baktım, her yeri didik didik ettim. O anda sanki hazine arıyordum, başka hiçbir şey umurumda değildi.
Ve bingo! O eski, biraz buruşmuş ama okunur durumdaki faturayı buldum. Gözlerime inanamadım resmen, bir anlığına sanki piyango kazanmış gibi hissettim. O fatura var ya, sanki sihirli bir anahtar gibi duruyordu elimin içinde, tüm kapıları açacakmış gibi... Sanki bir cankurtaran simidi yakalamıştım koskoca okyanusun ortasında.
Peki ne yaptım sonra? Tabii ki soluğu hemen ilgili yerlerde aldım. Önce telefonun alındığı operatöre gittim, durumu anlattım. Faturayı gösterince yüzlerindeki ifade değişti resmen. Hani o "yapacak bir şey yok" diyen halleri bir anda "tamam bakarız"a dönüştü. O anda anladım, fatura gerçekten tek çaremmiş... Başka türlü kimsenin yüzüne bakası bile yoktu hani.
Oradan da BTK'nın sayfasına girdim, gerekli bilgileri doldurdum, faturanın fotoğrafını yükledim. Hadi bakalım dedim içimden, ya nasip! O bekleme süreci var ya, işte o bambaşka bir şeydi. Her dakika telefonuma bakıp kontrol ediyordum, acaba açıldı mı diye. Beklemek gerçekten zor işmiş, hele de böyle önemli bir konuda...
Ve bir gün... Telefonumda o bildirim belirdi: "Cihazınızın kayıt durumu güncellenmiştir." Yok artık dedim, gerçek mi bu? Hemen açıp kontrol ettim, o anki sevincimi anlatamam, sular seller gibi geldi hani... Şebeke çizgileri doluydu, arama yapabiliyordum, mesajlar uçuşuyordu havada. O koca blokaj, sadece bir fatura sayesinde çözülmüştü.
Şimdi size ne mi demek istiyorum? Lütfen, ne olursa olsun o telefon faturalarınızı atmayın, kaybetmeyin. Nereye koyduğunuzu not alın, dijital bir kopyasını saklayın. Bir gün gelir, an gelir, o küçücük kağıt parçası hayatınızı kurtarır, inanın bana. O anı yaşayınca anlarsınız, yoksa ne kadar önemli olduğunu kimse bilmez ki... Böyle bir durumda kalana kadar pek kimse umursamaz zaten.
Yani anlayacağınız, bu işin tek ama tek ilacı faturaymış arkadaşlar. Başka yolu yok, başka çözümü yok sanmayın. O kağıdı bulduğunuz an, inanın bana, o koca dert bir anda çözülüyor, rahat bir nefes alıyorsunuz... Tıpkı benim yaşadığım gibi. O yüzden diyorum, ne olur ne olmaz, o faturaları saklayın, canınız kadar kıymetli onlar.
