OrchidRhythm
Kayıtlı Kullanıcı
O telefon geldi, eline ulaştı, oh be dedin, sonunda kavuştun değil mi? Ama bir süre sonra o malum mesaj düşer telefona: "Cihazınız kayıt dışıdır..." İşte o an, insanın dünyası başına yıkılıyor sanki. Hele bir de yurt dışından getirdiğin, canım cicim diye beklediğin bir cihazsa, tam bir kabus. O bloğu kaldırmak için de senden istenen bir şey var ki, aman Allah'ım, çoğu zaman akla bile gelmiyor ilk başta: Fatura bilgisi. Ya da bizim deyimimizle o kerata, o satın alma belgesi...
Şimdi düşünüyorsun, "Ne faturası yahu, nereden bulacağım ben şimdi onu?" değil mi? Hele ki o telefonu bir yakının getirdiyse, hediye edildiyse, ya da ikinci el aldıysan... İşte o zaman işler iyice karışıyor. Aslında devlet diyor ki, arkadaş sen bu cihazı nereden, ne zaman, kimden aldın? Bana bunun bir belgesini göster. Amaç belli, kaçakçılığı önlemek, kayıt dışılığı engellemek, çalınan telefonların piyasada dolaşmasının önüne geçmek... İyi de, senin derdin başından aşkın zaten, ne bileyim ben o an bunları. Telefon çalışsın istiyorsun, sadece bu.
Peki, bu "fatura" dediğimiz belge tam olarak neyi kapsamalı? Sadece bir kağıt parçası mı? Aslında mevzuat öyle kuru kuru bir belge istemiyor senden. O belgenin üzerinde cihazın IMEI numarasının yazması, satın alma tarihi, satın alan kişinin adının soyadının olması, satan yerin bilgileri... Bunlar hep aranıyor o belgede. Eğer faturanın kendisi yoksa, mesela banka hesap özetlerin, kredi kartı ekstren... Bunlar da bazen kabul edilebiliyor, hani tamamlayıcı belge olarak. Ama asıl fatura gibisi yok, inan bana. O asıl fatura var ya, o kurtarıcı gibi bir şey resmen.
Diyelim ki faturayı bulamadın, yırtıldı, kayboldu, eskidi, ya da zaten hiç eline geçmedi... İşte o zaman işler biraz yokuşa sarıyor. Ne yapacaksın? İlk aklına gelen şey, "Abi ben bu telefonu aldığım yere bir daha sorayım mı?" oluyor genelde. Eğer tanıdık bir yerse, büyük bir zincir mağazaysa yurt dışında, şanslısın. Onlardan bir kopya isteyebilirsin, belki bir e-posta ile gönderirler sana. Ama küçük bir dükkansa, ya da internetten almışsan ve o satıcıya bir daha ulaşamıyorsan... İşte o zaman vallahi billahi ter damlatır bu durum.
Çoğu zaman insanlar yurt dışından gelen telefonları hediye olarak kabul eder. Ama hediye geldiğinde de faturayı pek düşünen olmaz. Kimse "Ay canım, ne kadar teşekkür ederim, faturası da var mıydı acaba?" diye sormaz ki. Sonra aradan geçer aylar, hatta bir yıl, telefon bloke olur, hoop fatura arayışına girilir. O hediye eden kişiye ulaşmak, ondan faturayı bulmasını rica etmek... Bazen imkansız hale geliyor, değil mi? Hatta belki o kişi de faturayı atmış, saklamamış bile olabilir. Çünkü o da senin gibi düşünmüştür, ne yapayım ben faturayı diye...
Bak, şimdi şöyle de bir durum var. Diyelim ki faturanın fotoğrafı var sadece elinde, ya da bir e-posta ekran görüntüsü... Bunlar da genellikle geçerli sayılıyor, yeter ki üzerindeki bilgiler okunaklı olsun, net bir şekilde anlaşılsın. Yani öyle ille de orijinal, mühürlü kağıt olmasına gerek yok her zaman. Hatta bazı yerler, "Tamam, bir de pasaport giriş damganızın fotoğrafını çekin gönderin," diyebilir. Hani, cihazı gerçekten senin getirdiğini kanıtlamak için. O yüzden, eğer varsa, o uçuş bilgilerini, pasaport giriş damgalarını da bir kenarda tutmak, ne bileyim, bir fotoğrafını çekmek her zaman iyi bir fikir. Ne olur ne olmaz...
Bu fatura işi sadece IMEI bloğu kaldırmak için değil, ileride telefonun başına bir şey geldiğinde de çok önemli olabiliyor. Mesela garantiye vermek istediğinde, ya da Allah korusun çalındığında... Yani o fatura, aslında senin o telefon üzerindeki mülkiyetini ispatlayan en temel belge. Hani tapu senedi gibi bir şey, sadece telefon için. O yüzden ne olursa olsun, bir şekilde ona ulaşmaya çalışmak, elinden geleni yapmak gerekiyor. Yoksa o çok sevdiğin, çok istediğin telefon, bir anda sadece bir "tuğla"ya dönüşebilir, kullanılamaz hale gelebilir. Ve o his var ya, o gerçekten çok kötü... İnsan düşünmek bile istemiyor.
Şimdi düşünüyorsun, "Ne faturası yahu, nereden bulacağım ben şimdi onu?" değil mi? Hele ki o telefonu bir yakının getirdiyse, hediye edildiyse, ya da ikinci el aldıysan... İşte o zaman işler iyice karışıyor. Aslında devlet diyor ki, arkadaş sen bu cihazı nereden, ne zaman, kimden aldın? Bana bunun bir belgesini göster. Amaç belli, kaçakçılığı önlemek, kayıt dışılığı engellemek, çalınan telefonların piyasada dolaşmasının önüne geçmek... İyi de, senin derdin başından aşkın zaten, ne bileyim ben o an bunları. Telefon çalışsın istiyorsun, sadece bu.
Peki, bu "fatura" dediğimiz belge tam olarak neyi kapsamalı? Sadece bir kağıt parçası mı? Aslında mevzuat öyle kuru kuru bir belge istemiyor senden. O belgenin üzerinde cihazın IMEI numarasının yazması, satın alma tarihi, satın alan kişinin adının soyadının olması, satan yerin bilgileri... Bunlar hep aranıyor o belgede. Eğer faturanın kendisi yoksa, mesela banka hesap özetlerin, kredi kartı ekstren... Bunlar da bazen kabul edilebiliyor, hani tamamlayıcı belge olarak. Ama asıl fatura gibisi yok, inan bana. O asıl fatura var ya, o kurtarıcı gibi bir şey resmen.
Diyelim ki faturayı bulamadın, yırtıldı, kayboldu, eskidi, ya da zaten hiç eline geçmedi... İşte o zaman işler biraz yokuşa sarıyor. Ne yapacaksın? İlk aklına gelen şey, "Abi ben bu telefonu aldığım yere bir daha sorayım mı?" oluyor genelde. Eğer tanıdık bir yerse, büyük bir zincir mağazaysa yurt dışında, şanslısın. Onlardan bir kopya isteyebilirsin, belki bir e-posta ile gönderirler sana. Ama küçük bir dükkansa, ya da internetten almışsan ve o satıcıya bir daha ulaşamıyorsan... İşte o zaman vallahi billahi ter damlatır bu durum.
Çoğu zaman insanlar yurt dışından gelen telefonları hediye olarak kabul eder. Ama hediye geldiğinde de faturayı pek düşünen olmaz. Kimse "Ay canım, ne kadar teşekkür ederim, faturası da var mıydı acaba?" diye sormaz ki. Sonra aradan geçer aylar, hatta bir yıl, telefon bloke olur, hoop fatura arayışına girilir. O hediye eden kişiye ulaşmak, ondan faturayı bulmasını rica etmek... Bazen imkansız hale geliyor, değil mi? Hatta belki o kişi de faturayı atmış, saklamamış bile olabilir. Çünkü o da senin gibi düşünmüştür, ne yapayım ben faturayı diye...
Bak, şimdi şöyle de bir durum var. Diyelim ki faturanın fotoğrafı var sadece elinde, ya da bir e-posta ekran görüntüsü... Bunlar da genellikle geçerli sayılıyor, yeter ki üzerindeki bilgiler okunaklı olsun, net bir şekilde anlaşılsın. Yani öyle ille de orijinal, mühürlü kağıt olmasına gerek yok her zaman. Hatta bazı yerler, "Tamam, bir de pasaport giriş damganızın fotoğrafını çekin gönderin," diyebilir. Hani, cihazı gerçekten senin getirdiğini kanıtlamak için. O yüzden, eğer varsa, o uçuş bilgilerini, pasaport giriş damgalarını da bir kenarda tutmak, ne bileyim, bir fotoğrafını çekmek her zaman iyi bir fikir. Ne olur ne olmaz...
Bu fatura işi sadece IMEI bloğu kaldırmak için değil, ileride telefonun başına bir şey geldiğinde de çok önemli olabiliyor. Mesela garantiye vermek istediğinde, ya da Allah korusun çalındığında... Yani o fatura, aslında senin o telefon üzerindeki mülkiyetini ispatlayan en temel belge. Hani tapu senedi gibi bir şey, sadece telefon için. O yüzden ne olursa olsun, bir şekilde ona ulaşmaya çalışmak, elinden geleni yapmak gerekiyor. Yoksa o çok sevdiğin, çok istediğin telefon, bir anda sadece bir "tuğla"ya dönüşebilir, kullanılamaz hale gelebilir. Ve o his var ya, o gerçekten çok kötü... İnsan düşünmek bile istemiyor.
