OrchidFjord
Kayıtlı Kullanıcı
Sim kart bloke oldu mu, geçmiş olsun. Telefon gitti, iletişim sıfır. Ne yapacaksın şimdi? İşte tam da o noktada, o meşhur "anne kızlık soyadı" mevzusu çıkıyor karşımıza, dimi? Vallahi billahi insanı çileden çıkarır bazen, ne yalan söyleyeyim...
Şimdi bak, olayın mantığı şu aslında: Senin kimliğini doğrulamak. Bankada da var, devlette de var, telefon operatörlerinde de... Amaç hani, sen misin gerçekten o hattın sahibi, yoksa başkası mı ele geçirmeye çalışıyor? İyi niyetli bir güvenlik adımı bu, amenna. Ama uygulama... İşte orada işler biraz karışıyor, abi ya.
Hattı alırken imzaladığın o kocaman sözleşmeler var ya, okudun mu hiç detaylı? Çoğumuz okumuyoruz, atıyoruz imzayı geçiyoruz. İşte o sözleşmelerde senin bilgilerini teyit etmek için bu tip soruların sorulacağı yazıyor, küçücük bir madde olarak... Bazen unutuluyor tabii ki o detaylar, zaman geçince. Ee, sonra bloke olunca... Eyvah! Anne kızlık soyadı neydi? Kim hatırlıyor şimdi o anı?
Genelde hattını kaybedince ya da telefonunu değiştirip yeni bir SIM alınca başa gelen bir durum bu. Veya borçtan dolayı... Bloke dediğin şey pat diye olmuyor gerçi, bir ön bildirim falan oluyor. Ama insanlık hali, dikkate alınmıyor bazen. Sonra bir bakmışsın, şebeke yok. İşte o an gelir çatar, operatörün müşteri hizmetlerini ararsın. Dakikalarca beklersin, o malum fon müziği... Sonra bir ses: "Güvenlik sorusu için anne kızlık soyadınızı alabilir miyim?" Buyur buradan yak.
Peki ya unuttuysan? Kimlikte yazmıyor, nüfus cüzdanında öyle bir bilgi yok artık direkt. Eski tip nüfus cüzdanları hariç. Orada bile bazen yanlış hatırlanabiliyor, karışabiliyor insan. İnanılmaz bir stres kaynağı bu, vallahi. Özellikle de acil bir durumda telefonuna ihtiyacın varsa... Çat kapı gitmek zorunda kalıyorsun bazen bayilere.
Bak, işin püf noktası ne biliyor musun? O bilgiyi *doğru* girmek, *doğru* hatırlamak. Tek bir harf hatası bile tüm süreci baştan başlatır. "A" yerine "Â" yazsan bitti. Operatörün sistemleri acımasız bu konuda. Bilgisayar bu, duygu yok. Ya tutar, ya tutmaz. Bir de bazen doğum yeri, baba adı, falan gibi ek sorular da gelebilir. Hazırlıklı olmak lazım.
En sağlıklısı aslında, hattı ilk alırken verdiğin o bilgiyi bir yere not etmek, kafana kazımak. Eski gazeteci kimliğimle söylüyorum, bilgi her zaman en büyük silahtır. O kağıdı sakla, e-postana at, ne bileyim güvenli bir yerde tut. Çünkü o an geldiğinde, panikle hatırlamak imkansıza yakın bir hale gelebiliyor... Yaşayan bilir, anlatılmaz yaşanır.
Yoksa ne oluyor? Tekrar nüfus müdürlüğüne git, oradan belge al... E-devletten alabilir miyim diye düşünüyorsan, evet, oradan da bazı bilgileri teyit edebilirsin ama operatörün istediği formatta olmayabilir. En kestirme yol, o kritik bilgiyi önceden bilmek. Ha, müşteri hizmetleri çözümleyemedi mi? O zaman direkt bayiye... Başka yolu yok gibi duruyor, değil mi? Amaç da zaten bu, sahtekarlığı engellemek.
Yani işin özü şu: SIM kart blokesiyle karşılaştığında, o anne kızlık soyadı sadece bir güvenlik sorusu değil, aynı zamanda senin kimlik doğrulamanın anahtarı. Unutma sakın, hele ki dijitalleşen dünyada bu tür kişisel bilgiler daha da kıymetli hale geliyor. Boşuna sormuyorlar yani, bir mantığı var. Sen de kendine bu eziyeti çektirme, önlemini al... O kadar.
Şimdi bak, olayın mantığı şu aslında: Senin kimliğini doğrulamak. Bankada da var, devlette de var, telefon operatörlerinde de... Amaç hani, sen misin gerçekten o hattın sahibi, yoksa başkası mı ele geçirmeye çalışıyor? İyi niyetli bir güvenlik adımı bu, amenna. Ama uygulama... İşte orada işler biraz karışıyor, abi ya.
Hattı alırken imzaladığın o kocaman sözleşmeler var ya, okudun mu hiç detaylı? Çoğumuz okumuyoruz, atıyoruz imzayı geçiyoruz. İşte o sözleşmelerde senin bilgilerini teyit etmek için bu tip soruların sorulacağı yazıyor, küçücük bir madde olarak... Bazen unutuluyor tabii ki o detaylar, zaman geçince. Ee, sonra bloke olunca... Eyvah! Anne kızlık soyadı neydi? Kim hatırlıyor şimdi o anı?
Genelde hattını kaybedince ya da telefonunu değiştirip yeni bir SIM alınca başa gelen bir durum bu. Veya borçtan dolayı... Bloke dediğin şey pat diye olmuyor gerçi, bir ön bildirim falan oluyor. Ama insanlık hali, dikkate alınmıyor bazen. Sonra bir bakmışsın, şebeke yok. İşte o an gelir çatar, operatörün müşteri hizmetlerini ararsın. Dakikalarca beklersin, o malum fon müziği... Sonra bir ses: "Güvenlik sorusu için anne kızlık soyadınızı alabilir miyim?" Buyur buradan yak.
Peki ya unuttuysan? Kimlikte yazmıyor, nüfus cüzdanında öyle bir bilgi yok artık direkt. Eski tip nüfus cüzdanları hariç. Orada bile bazen yanlış hatırlanabiliyor, karışabiliyor insan. İnanılmaz bir stres kaynağı bu, vallahi. Özellikle de acil bir durumda telefonuna ihtiyacın varsa... Çat kapı gitmek zorunda kalıyorsun bazen bayilere.
Bak, işin püf noktası ne biliyor musun? O bilgiyi *doğru* girmek, *doğru* hatırlamak. Tek bir harf hatası bile tüm süreci baştan başlatır. "A" yerine "Â" yazsan bitti. Operatörün sistemleri acımasız bu konuda. Bilgisayar bu, duygu yok. Ya tutar, ya tutmaz. Bir de bazen doğum yeri, baba adı, falan gibi ek sorular da gelebilir. Hazırlıklı olmak lazım.
En sağlıklısı aslında, hattı ilk alırken verdiğin o bilgiyi bir yere not etmek, kafana kazımak. Eski gazeteci kimliğimle söylüyorum, bilgi her zaman en büyük silahtır. O kağıdı sakla, e-postana at, ne bileyim güvenli bir yerde tut. Çünkü o an geldiğinde, panikle hatırlamak imkansıza yakın bir hale gelebiliyor... Yaşayan bilir, anlatılmaz yaşanır.
Yoksa ne oluyor? Tekrar nüfus müdürlüğüne git, oradan belge al... E-devletten alabilir miyim diye düşünüyorsan, evet, oradan da bazı bilgileri teyit edebilirsin ama operatörün istediği formatta olmayabilir. En kestirme yol, o kritik bilgiyi önceden bilmek. Ha, müşteri hizmetleri çözümleyemedi mi? O zaman direkt bayiye... Başka yolu yok gibi duruyor, değil mi? Amaç da zaten bu, sahtekarlığı engellemek.
Yani işin özü şu: SIM kart blokesiyle karşılaştığında, o anne kızlık soyadı sadece bir güvenlik sorusu değil, aynı zamanda senin kimlik doğrulamanın anahtarı. Unutma sakın, hele ki dijitalleşen dünyada bu tür kişisel bilgiler daha da kıymetli hale geliyor. Boşuna sormuyorlar yani, bir mantığı var. Sen de kendine bu eziyeti çektirme, önlemini al... O kadar.
