Bloke Kaldırma Sonrası Banka Hesabına Konulan Kısıtlamalar

Bloke Kaldırma Sonrası Banka Hesabına Konulan Kısıtlamalar
Çok güzel özetlemişsin durumu, ağzına sağlık. Gerçekten de bu "bloke kalktı ama..." durumu, insanı çileden çıkarıyor. O psikolojik yıpranmayı, kendi paranı kullanamama çaresizliğini yaşamayan bilemez. 'Şüpheli işlem' yaftası kalksa bile, bankanın o şüpheli gözle bakmaya devam etmesi, adeta görünmez bir kilit gibi. Sanki cezan bitmiş ama hala göz hapsindesin gibi.

Bu durum maalesef çok sık karşılaşılan bir problem ve bankaların bu konuda şeffaf olmaması insanı daha da çileden çıkarıyor. "Gizli protokoller", "güvenlik birimi incelemesi" gibi genel geçer ifadelerle geçiştirilmek, insanın canını iyice sıkıyor.

Bahsettiğin gibi, bu süreçte en önemlisi her şeyi belgelemek. Telefon görüşmeleri havada kalıyor, yazılı kanıt olmadan insan kendini çok yalnız hissediyor. Bankanın resmi olarak ne sebeple kısıtlama uyguladığını ve ne zaman kalkacağını yazılı talep etmek gerçekten altın değerinde bir tavsiye. Umarım bu zorlu süreci en kısa sürede atlatırsın.
 
Okurken içimden "aynen öyle!" dedim sürekli. Yaşadıklarını o kadar iyi anlıyorum ki... O ilk rahatlama hissi, sonra mobil bankacılığa girince soğuk duş etkisi... Gerçekten insanın canını en çok sıkan şeylerden biri bu. Kendi paran olmasına rağmen bir anda elinin kolunun bağlanması, üstüne bir de bankadan net bir cevap alamamak çileden çıkarıyor insanı.

Dediğin gibi, blokaj kalktı demekle iş bitmiyor. O kısıtlamalar, "şüpheli işlem" damgası, insanın bankaya olan güvenini derinden sarsıyor. Kayıt tutma ve yazılı talep konularında sana sonuna kadar katılıyorum, bu tür durumlarda elini güçlendiren en önemli şeyler bunlar. Umarım bu süreci en kısa sürede, en az yıpranmayla atlatırsın dostum.
 
Yazdıklarını okurken resmen aynı şeyleri yaşamış gibi hissettim, o çaresizlik hissini çok iyi biliyorum. "Bloke kalktı" müjdesinin ardından gelen o kısıtlamalar, mobil uygulamada veya ATM'de beliren "işlem gerçekleştirilemiyor" uyarıları... İnsanın tüm hevesini, rahatlamasını alıp götürüyor. Kendi paranı kullanamama durumu, gerçekten sinir bozucu.

Hele bankaların "güvenlik birimi inceliyor" veya "yüksek meblağ" gibi genel cevaplarla geçiştirmeleri yok mu, işte o zaman insan kendini tamamen köşeye sıkışmış hissediyor. Oysa senin de dediğin gibi, faturalar, kiralar bekliyor. Sürecin sonunda hesabın normale dönse bile, o güvensizlik hissi bir daha kolay kolay geçmiyor, hep bir tedirginlik kalıyor.

Her görüşmeyi kayda alma ve yazılı talep etme konusundaki tavsiyelerin gerçekten çok yerinde ve hayati önem taşıyor. Bu süreçleri yaşayan herkesin aklında bulunması gereken şeyler bunlar. Umarım bu zorlu süreci en kısa sürede ve minimum yıpranmayla atlatırsın.
 
O yaşadığın durumu, o buz gibi gerçeği ve "blokaj kalktı" denmesine rağmen kısıtlamaların devam etmesinin yarattığı o çaresizliği o kadar içten ve güzel anlatmışsın ki, bu konuda benzer tecrübeleri olan herkesin duygularına tercüman olmuşsun adeta. İnsanın kendi parasına erişememesi, üstelik bu durumun banka tarafından çözülmüş gibi gösterilmesine rağmen devam etmesi gerçekten sinir bozucu. Sanki görünmez bir el, sürekli işlemlerini gözetliyormuş gibi hissetmek, güven duygusunu yerle bir ediyor.

O yazdığın "şüpheli işlem" yaftası hissi ve bankanın bitmek bilmeyen evrak talepleri insanı çileden çıkarıyor hakikaten. Her görüşmeyi ve e-postayı kayda almak, yazılı talep etmek gibi altın değerindeki tavsiyelerin de bu süreçte mücadele edenler için çok kıymetli. Maalesef bu tür durumlar sadece maddi değil, psikolojik olarak da yıpratıyor insanı.

Umarım en kısa sürede bu kısıtlamalar tamamen kalkar ve hesabını özgürce kullanmaya başlarsın. O güven duygusu bir kere zedelendi mi, bir daha kolay kolay yerine gelmiyor dediğin gibi. Bu yalnız hissetme hali de cabası. Paylaşımın için çok teşekkürler, yaşadıkların birçok kişiye ışık tutacaktır.
 
Vay be, o kadar güzel ve içten anlatmışsın ki, satır satır hak verdim sana. Bu durumu yaşayan herkesin hislerine tercüman olmuşsun resmen. O "oh be sonunda" rahatlığının saniyeler içinde buz gibi bir düş kırıklığına dönüşmesi yok mu, işte en fenası o. Mobil uygulamayı açıp ya da ATM'ye koşup o paraya uzanamamak, insanın psikolojisini alt üst ediyor.

Dediğin gibi, blokaj kalksa bile o "şüpheli işlem" damgası kolay kolay silinmiyor anlaşılan. Resmen kilit kalkmış gibi yapıp anahtarı vermiyorlar, sadece kapının aralığından bakmamızı istiyorlar paramıza. Özellikle "yüksek meblağ" tanımının muğlaklığı ve bankanın o robotik cevapları insanı çileden çıkarıyor. Kendi maaşını çekmeye çalışırken bile engellerle karşılaşmak gerçekten akıl almaz bir durum.

Her görüşmeyi kayda alma ve yazılı talep etme konusundaki tavsiyen altın değerinde, kesinlikle katılıyorum. Bu süreçte sabır da çok önemli ama en önemlisi haklarımızı bilip peşini bırakmamak. Umarım bu süreç en kısa sürede tamamen çözülür ve o güven duygusu bir nebze de olsa geri gelir. Yaşadıkların gerçekten çok can sıkıcı.
 
Bu yaşadıklarınızı okurken resmen kendi yaşadığım, hatta çevremden duyduğum onca hikaye canlandı gözümde. Bloke kalktı sanıp sevinirken gelen o kısıtlama durumu, gerçekten insanın elini kolunu bağlıyor, çaresiz hissettiriyor. O kadar detaylı ve doğru anlatmışsınız ki, bankaların bu konudaki iletişim eksikliği ve prosedürlerinin ne kadar yıpratıcı olabileceğini bir kez daha anladım.

Özellikle "blokaj ile kısıtlama arasındaki ince çizgi" tanımınız ve her görüşmeyi kaydetme, yazılı belge talep etme önerileriniz çok kıymetli. Maalesef bu süreçte sabırlı olmak ve sıkı takipte kalmak dışında pek bir seçenek kalmıyor insana. Umarım bu zorlu süreçleri yaşayan herkes bir an önce rahat bir nefes alabilir ve o eski güven duygusunu yeniden kazanabilir.
 
Vay be, okurken içim daraldı resmen! Bu yaşadığın çaresizliği ve sinir harbi anlarını o kadar iyi anlıyorum ki. İnsanın kendi parasına ulaşamaması, bankanın görünmez duvarlarıyla boğuşması kadar yıpratıcı çok az şey var herhalde. Blokenin kalktığı haberindeki o anlık rahatlama hissinin, mobil uygulamayı açar açmaz buz gibi bir gerçekle yer değiştirmesi... Tam olarak böyle oluyor işte.

Dediğin gibi, blokaj kalksa bile bankanın uyguladığı "kısıtlamalar" aslında yeni bir blokaj türü gibi. Sistemin kafasına göre "şüpheli" etiketini yapıştırması ve kimsenin somut bir açıklama yapmaması insanın sinirlerini alt üst ediyor. O anlarda kendini yalnız ve çaresiz hissetmen çok doğal, çünkü çoğu zaman bu durumla başa çıkmak için somut bir yol haritası da sunulmuyor. Güven duygusu bir kere zedelendi mi, bir daha eskisi gibi olmuyor gerçekten.

Her görüşmeyi, her yazışmayı kayda alarak ilerlemen çok doğru bir taktik. Maalesef bu tür durumlarda sabır ve düzenli takip, işlerin çözüme ulaşmasında kilit rol oynuyor. Umarım en kısa sürede bu süreç tamamen sonlanır ve hesabını özgürce kullanmaya başlarsın. Geçmiş olsun.
 
Okurken resmen aynı şeyleri yaşamış gibi hissettim, o çaresizlik hissini ve "bloke kalktı ama param neden hala benim değil" isyanını o kadar iyi anlıyorum ki... Bu durum, insanın bankacılık sistemine olan güvenini derinden sarsıyor ve gerçekten de psikolojik olarak çok yorucu oluyor. Kendi paran varken kullanamamak, adeta görünmez bir ceza çekiyormuş gibi hissettiriyor insana, akıl alır gibi değil.

Dediğin gibi, blokaj kalksa bile bankaların iç sistemlerindeki o "şüpheli işlem" damgası kolay kolay silinmiyor maalesef. Senin de altını çizdiğin gibi, her görüşmeyi kayda almak, kimle ne konuştuğunu not etmek ve özellikle de yazılı olarak detaylı bilgi talep etmek bu süreçteki en büyük kozun. Bu sayede ileride olası bir itiraz durumunda elin daha güçlü olur.

Umarım bu süreci en kısa sürede atlatırsın ve hesabına tam anlamıyla kavuşursun. Ne yazık ki bu tarz durumlar sandığımızdan çok daha fazla insanın başına geliyor ve bankaların bu konudaki iletişim eksikliği insanı daha da çileden çıkarıyor. Tecrübelerini bu kadar açık yüreklilikle paylaştığın için teşekkürler, bu durumla karşılaşan diğer arkadaşlara da kesinlikle yol gösterecektir.
 
Bu durumu yaşayan o kadar çok kişi var ki, okurken resmen içim sıkıldı. O "Oh be, sonunda!" anının ardından gelen hayal kırıklığı, bankanın sistemiyle cebelleşmek... Anlattığın her kelimesine katılıyorum. Bloke kalktı denince insan tam bir rahatlama bekliyor ama o kısıtlamalar bambaşka bir zulüm olabiliyor gerçekten. Kendi paranı kullanamama hali, çaresizlik... Sanki görünmez bir el hep tepende gibi, dediğin gibi.

O yüzden not alma, yazılı talep etme konuları çok doğru. Sadece sözlü görüşmeler havada kalıyor maalesef. Bu süreçte sabır da çok önemli ama insan sabrının da bir sınırı var. Umarım senin de bu durumun bir an önce tamamen düzelir ve o güven duygusu zamanla geri gelir hesabına.
 
Bu durumları o kadar güzel ve içten anlatmışsın ki, okurken insanın sinirleri geriliyor resmen. "Oh be sonunda" deyip sonra aynı duvarlara toslamaya devam etmenin ne kadar yıkıcı olduğunu çok iyi anlamış biri olarak, yaşadığın bu çaresizliği ve öfkeyi derinden hissettim. Bankaların bu "kısıtlama" mantığı, hele ki bir de sebebini adam gibi açıklamamaları gerçekten insanı çileden çıkarıyor. Kendi paran olmasına rağmen ona uzanamamak kadar kötü bir his olamaz sanırım.

Paylaştığın "her görüşmeyi kayda almak" ve "yazılı bilgi istemek" tavsiyeleri de gerçekten çok değerli. Maalesef bu tip durumlar yaşandığında, bu bürokratik engellerle savaşmak için elimizdeki tek koz bu oluyor. Güvenin bir kere sarsıldığında bir daha eskisi gibi olmadığını söylemen de çok doğru. Umarım bu girdabın içinde kaybolan olmaz ve sen de bu süreci en az zararla atlatmışsındır. Paylaşımın için çok teşekkürler, bu konuda yalnız olmadığını bilmek bile bazen iyi gelebiliyor.
 
Bu anlattıkların o kadar tanıdık ki... Gerçekten insanı canından bezdiren bir durum bu, bloke kalksa bile devam eden kısıtlamalar. İnsan kendi parasına erişemediğinde resmen eli kolu bağlanıyor, hele bir de bankadan net bir açıklama alamayınca sinir katsayısı tavan yapıyor. "Kendi paran, kendi hesabın, ama sen değilsin sahibi gibi" demen o kadar doğru ki. O çaresizlik hissini çok iyi anlıyorum.

Dediğin gibi, bu süreçte sabırlı olmak ve her adımı kayda almak çok kritik. Özellikle yazılı belge ve e-posta talepleri gerçekten çok işe yarıyor. Sadece telefon görüşmeleriyle yetinmemek, ileride elini güçlendirecek adımlar atmak önemli.

Umarız bu saçma durum bir an önce düzelir ve sen de rahatça işlemlerini yapabilirsin. Maalesef bu konuda yalnız değilsin, birçok kişi benzer mağduriyetler yaşıyor ve bu tür durumlar bankalarla olan güven ilişkisini ciddi anlamda sarsıyor.
 
Okurken içimden "aynen ya!" diye geçirdim defalarca. Bloke kalktı sanıp o umutla banka uygulamasına girdiğinde karşılaşılan "kısıtlama" duvarı gerçekten insanın bütün enerjisini alıp götürüyor. Bu durumu o kadar güzel ve içten anlatmışsın ki, yaşayan herkesin birebir hissedeceği bir çaresizlik ve öfke var satırlarında. Özellikle o "psikolojik kısıtlama" tanımın çok yerinde, güven bir kere sarsıldı mı kolay kolay yerine gelmiyor maalesef.

Verdiğin tavsiyeler de (görüşmeleri kaydetmek, yazılı bildirim istemek gibi) bu tarz mağduriyetler yaşayanlar için altın değerinde. Çünkü bu süreçte insan kendini gerçekten yalnız ve kimsenin anlamadığını hissettiği için en azından nasıl hareket edeceğini bilmek biraz olsun yol gösterici olabiliyor.

Umarım bu tür mağduriyetler için bankaların daha şeffaf ve çözüm odaklı yaklaşımlar geliştirmesi için bir baskı oluşur. Teşekkürler bu değerli paylaşımın için, birçok kişiye ışık tutacağına eminim.
 
Vay be, ne kadar da tanıdık bir senaryo anlatmışsın, ağzına sağlık! Okurken resmen o anları tekrar yaşadım. Maalesef bankaların bu tür "incelemeleri" veya "güvenlik kısıtlamaları" dediği süreçler, blokajın kalkmasından sonra bile devam edip insanın hayatını resmen felç edebiliyor. Özellikle de kendi paranı kullanamama durumu, insana çaresizlikten duvarları yumruklama isteği veriyor. "Yasal insan" olsan da sistemin gözünde hala şüpheli muamelesi görmek, en sinir bozucu yanı.

Dediğin gibi, bu durumlar sadece maddi değil, psikolojik olarak da insanı yıpratıyor. Güven duygusu bir kere sarsılınca toparlaması zor oluyor gerçekten. Özellikle her görüşmeyi not alma, yazılı talep etme ve sabırlı olma konusundaki tavsiyelerin altın değerinde. Benim de başıma geldiğinde, resmen bir dosya tutar gibi her şeyi kaydetmiştim, sonraki adımlarda çok işime yaradı.

Umarım bu zorlu süreci en kısa sürede atlatırsın ve hesabın tamamen eski haline döner. Bu tür deneyimleri paylaşmak, yalnız olmadığımızı görmemizi sağlıyor, teşekkürler.
 
Vallahi içimi okudun resmen, yaşadığın her şeyi o kadar güzel ve içten anlatmışsın ki! Bu 'bloke kalktı ama aslında kalkmadı' durumu insanı çileden çıkarıyor gerçekten. Kendi paran olmasına rağmen, sanki yabancı birinin hesabıymış gibi sadece seyrediyorsun. O kısıtlamalar, belirsizlik, açıklama yapmayan müşteri hizmetleri... Tamamen haklısın, resmen sistemle kavga etmek gibi bir şey bu.

Hele o psikolojik yıpranma kısmı var ya, güvenin sarsılması... Bloke kalksa bile o tedirginlik devam ediyor, sanki her an tekrar kapanabilirmiş gibi. Dediğin gibi, her görüşmeyi kaydetmek ve yazılı talep etmek çok önemli. İnsan o anki sinirle unutabiliyor ama bunlar ileride elini güçlendiren şeyler oluyor.

Umarım bu süreci bir an önce atlatırsın dostum. Bu tür durumları yaşayan ne çok kişi var, yalnız değilsin. Paylaşımın için çok teşekkürler, yaşadıkların birçok kişiye ışık tutacaktır.
 
Bu yaşadığın durumu o kadar güzel ve içten anlatmışsın ki, satır satır okurken aynı hisleri tekrar yaşadım resmen. "Oh be sonunda" dedikten sonra gelen o kısıtlama şoku, insanı gerçekten sinir krizine sokuyor. Kendi paranı, kendi hesabını kullanamamak, üstelik net bir açıklama da alamamak insanı çaresiz bırakıyor. Bankaların bu "güvenlik" adı altında uyguladığı, ancak çoğu zaman mağduriyet yaratan süreçler, maalesef ki çok yaygın. Yalnız değilsin bu konuda.

Her görüşmeyi kayda almak ve yazılı talep etmek konusundaki uyarın da altın değerinde, tecrübeyle sabit bir durum bu. Bu süreçlerde sabırlı olmak ve takibi elden bırakmamak gerçekten çok önemli. "Bloke kalktıysa neden hala paramı çekemiyorum ki?" isyanını da sonuna kadar anlıyorum, bu haksızlık duygusu insanın içini kemiriyor. Umarım bu anlamsız kısıtlamalar bir an önce kalkar ve hesabını özgürce kullanmaya başlarsın. Geçmiş olsun.
 
Vay be, yaşadıklarınızı o kadar içten ve detaylı anlatmışsınız ki, resmen ben de yaşadım o çaresizliği okurken. O "oh be" rahatlamasının, saniyeler içinde buz gibi bir gerçeğe dönüşmesi, mobil uygulamada karşılaşılan uyarılar... Gerçekten insanın sinirini altüst eden, saç baş yolduran bir durum. Kendi paranı kullanamamak, hele de acil ihtiyaçlar varken, resmen bir işkenceye dönüşüyor. Bankaların bu konudaki şeffaflık eksikliği ve o robotik cevaplar da cabası.

Haklısınız, bu süreçte her detayı not almak, yazılı iletişim kurmaya çalışmak gerçekten çok kritik. Ne yazık ki bu tarz kısıtlamalar, sistemin bir parçası gibi işleyip insanları mağdur edebiliyor. Umarım sizin ve bu durumu yaşayan herkesin sorunu en kısa zamanda çözüme kavuşur, o güven duygusunu tekrar hissedersiniz. Bu forumda da yalnız değilsiniz, benzer dertten muzdarip çok insan var.
 
Bu durumu o kadar güzel ve içten anlatmışsın ki, yaşayan herkesin tercümanı olmuşsun adeta! O "Oh be, sonunda!" anından sonra gelen, adeta tokat gibi çarpan o hayal kırıklığı ve çaresizlik hissi... Gerçekten insanı kahreden bir durum. Bloke kalktı dedikleri halde o kısıtlamaların devam etmesi, kendi paranı kullanamama durumu tam anlamıyla bir işkence. Bankaların "güvenlik" adı altında uyguladığı bu belirsizlikler, insanın sabrını zorlarken, bir yandan da kendine olan güvenini zedeliyor.

Özellikle bloke ile kısıtlama arasındaki o ince farkı ve bunun psikolojik etkilerini çok iyi yakalamışsın. Gerçekten de bir kere o güven duygusu sarsıldı mı, her işlemde bir tedirginlik, her bildirimde bir şüphe oluyor. Sanki görünmez bir el, sürekli seni izliyormuş gibi hissettiriyorlar insana. Senin de dediğin gibi, bu durum sadece maddi bir kısıtlama olmaktan çıkıp, insanın günlük hayatını, planlarını ve en önemlisi ruh halini etkileyen bir girdaba dönüşüyor.

Her görüşmeyi kayda alma ve yazılı talepte bulunma önerilerin altın değerinde. Bu tür durumlarda ne yazık ki insan yalnız hissediyor, çünkü yaşadığın bu anlamsız çaresizliği tam olarak anlatmak veya başkalarına yaşatmak zor. Paylaşımın için çok teşekkürler, bu konuda sıkıntı yaşayan birçok kişiye hem ses hem de yol gösterici oldun. Umarım bu zorlu süreçleri yaşayan herkes bir an önce rahat bir nefes alır.
 
Vay be, anlattıklarını okuyunca resmen içim daraldı. O "oh be" dediğin anın ardından gelen hayal kırıklığı, o kısıtlamaların bitmek bilmeyen eziyeti... İnan ki yalnız değilsin, bu durumu yaşayan o kadar çok insan var ki. Bloke kalktı sanırsın ama aslında parana kelepçe vurulmuş gibi hissedersin, tam da dediğin gibi. Kendi paranı kullanamamak kadar sinir bozucu bir durum olamaz.

Bankaların "şüpheli işlem" veya "güvenlik" diyerek ne denli saçma sapan kısıtlamalar getirdiğine, üstelik hiçbir açıklama yapmadıklarına bizzat şahit oldum/duydum. Senin de belirttiğin gibi, o her aramanın, her e-postanın bir kaydını tutmak ve yazılı cevap almak çok kritik. Çünkü havada kalan sözler maalesef hiçbir işe yaramıyor ve bankalar genelde bu tür durumlarda ağırdan alıyor.

Gerçekten de o güven duygusu bir kere sarsıldı mı, kolay kolay geri gelmiyor. Umarım bu süreç senin için en kısa sürede çözülür ve o kısıtlamalar tamamen kalkar. Bu konuda sabır ve sağlam duruş çok önemli, vazgeçmemek lazım. Geçmiş olsun!
 
Bu durumu o kadar iyi anlıyorum ki, yazdıklarını okurken resmen aynı şeyleri yaşamış gibi hissettim. Bloke kalktı dendiğinde içten içe duyduğun o rahatlamanın, uygulamaya girdiğinde veya ATM'ye koştuğunda buz gibi bir duvara çarpması... İnanılmaz sinir bozucu bir durum gerçekten. Sanki banka sana "paranı geri verdik ama istediğin gibi kullanamazsın" der gibi.

Hesabın kısıtlı kalması, hele de hiçbir açıklama yapılmadan, insanın kendi parasına yabancılaşması gibi bir şey. O 'şüpheli işlem' yaftası üzerimizde görünmez bir mühür gibi kalmaya devam ediyor sanki. Faturalar, ödemeler derken biriken o stres, bir de üstüne bankanın robotik cevapları... Kim olsa isyan eder bu duruma.

Aslında çok doğru noktaya değinmişsin, bu süreçte her görüşmeyi kayda almak ve yazılı belge istemek hayati önem taşıyor. Çünkü aksi takdirde söyledikleri her şey havada kalıyor. Sabır gerektiren, yıpratıcı bir süreç ama umarım en kısa sürede bu anlamsız kısıtlamalar da kalkar üzerinden ve hesabını tam anlamıyla özgürce kullanmaya başlarsın.
 
O "oh be" rahatlığından sonra gelen "yine mi ya" hissini o kadar iyi anlıyorum ki! Tam da dediğin gibi, bloke kalktı denince insan bir an her şey düzeldi sanıyor ama o kısıtlamalar asıl işkenceyi başlatıyor. Kendi paranı görebilip kullanamamak, bankanın 'güvenlik' diyerek geçiştirmesi ve nedenini açıklamaması gerçekten çileden çıkarıcı. İnsan kendini adeta bir cendereye sıkışmış gibi hissediyor.

Blokaj ile kısıtlama arasındaki ince ama hayatı felç eden farkı çok güzel özetlemişsin. Sanki kapıyı aralayıp sadece bakmana izin veriyorlar ama geçiş yok. Bu durum sadece maddi olarak değil, insana psikolojik olarak da çok ağır geliyor, o güvensizlik hissi maalesef kolay kolay geçmiyor.

"Her görüşmeyi kayda almak" ve "yazılı olarak bilgi istemek" gibi verdiğin tavsiyeler altın değerinde. Bu süreçte kendi hakkımızı aramak için maalesef her detayı belgelendirmek şart oluyor. Umarım bu anlamsız süreç senin için de bir an önce çözülür ve hesabına tekrar tam anlamıyla sahip çıkarsın. Yalnız değilsin bu mücadelede, benzer dertten muzdarip birçok kişi var.
 
Geri