Şimdi düşünsenize, evde çekmecede duran, belki yıllardır yüzüne bakmadığınız, "ah keşke bir gün çalışsa da nostalji yaşasam" dediğiniz bir telefon var. Ya da belki hiç kullanmadığınız, kutusundan bile çıkarmadığınız bir cihaz... Bir sabah kapınızda bir posta, ya da e-Devlet'ten bir bildirim: "Kayıp/Çalıntı bildirilmiş IMEI numarası..." İnsan bir kalakalıyor, değil mi? "Ben ne ara telefonumu kaybettim ki?" diye beyninde şimşekler çakıyor, vallahi.
Bu işte en büyük şüpheli, hepimizin aklına gelen o 'klonlama' meselesi aslında. Sizin hiç kullanmadığınız, bir köşede unutulmuş IMEI numarası, kurnazların eline geçmiş olabilir. Bir şekilde o numara kopyalanmış, başka bir cihazda kullanılmış ve sonra o "klonlanmış" telefon çalınınca ya da kaybedilince de işte bu bildirim sizin orijinal IMEI'nize düşmüş... Acı ama gerçek, böyle şeyler olabiliyor, abi.
İnsan bir tuhaf oluyor haksız yere, değil mi? Seninle alakası olmayan, senin hiç yapmadığın bir şey yüzünden bir anda kendini suçlu hisseder gibi bir duruma düşüyorsun. Sanki o cihazın sorumluluğu seninmiş gibi... Halbuki senin tek suçun, belki o telefonu bir köşede bırakıp unutmak, ya da belki de hiç kutusundan çıkarmamak. Pes yani, diye düşündürüyor bu durum.
Neyse, panik yapmak yerine ilk iş nereye bakacaktık? Tabi ki e-Devlet kapısına. Arama kısmına "IMEI sorgulama" yazın, çıkan ekranda bütün cihazlarınızın durumu, kayıtlı olup olmadığı, klon olup olmadığı... hepsi detaylıca görünüyor. Orada sizin o "uyuyan" cihazın IMEI'sinin durumunu bir kontrol edin bakalım, gerçekten de kayıp bildirimi mi var, yoksa başka bir ibare mi... Bazen yanlış anlaşılmalar da olabiliyor, kim bilir.
Burada işin bir de BTK boyutu var abi. Yani Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu. Bu tür durumlarda başvurmanız gereken ilk kapı orası. Durumu onlara detaylıca anlatmanız lazım. Elinizde cihazın faturası, kutusu, IMEI numarası gibi bilgiler varsa, bunlar sizin en büyük kanıtlarınız olur, unutmayın. Onlar sizin adınıza bir araştırma başlatacak, o IMEI'nin gerçek sahibinin siz olduğunu teyit etmeye çalışacaklardır.
Peki bu işin hiç mi önü alınmaz? Yani ben eski telefonumu atarken veya satarken ne yapmalıyım ki başıma böyle şeyler gelmesin? Aslında mesele tam da burada başlıyor. Eski de olsa, bozuk da olsa, o cihazın IMEI numarasını not almak, faturasını saklamak... bunlar çok önemli. Ya da satıyorsanız, yeni sahibine faturasıyla birlikte teslim ettiğinizden emin olmak. Sorumluluktan kurtulmak için en iyi yol bu, vallahi.
Ya şimdi bu işi ciddiye almazsanız ne olacak biliyor musunuz? O IMEI numarası, yani sizin cihazınızın kimliği, bir anda "kayıp/çalıntı" listesine girer, kara listeye alınır. Sonra diyelim ki o telefonu bir gün tekrar kullanmaya karar verdiniz, sim kartı taktınız... Hop! Çalışmaz. Çünkü sistem, o cihazı aranan, yani "kaçak" olarak tanımlar. Hattınızı bloke eder, çağrı yapamazsınız, internete giremezsiniz... Bir anlamda cihazınız "ölür" gider.
Demem o ki, dijital dünyada gözümüz açık olacak. Kılavuzu karga olanın burnu çöpten çıkmaz derler ya, aynen öyle. Her ne kadar biz suçsuz olsak da, bu tür durumlarla karşılaşınca olayı akışına bırakmak yerine, hemen harekete geçip hakkımızı aramamız gerekiyor. İhmal etmeyin, yoksa sonra o eski dost telefonu canlandırmak bile imkansız hale gelebilir... Bilginiz olsun.
Bu işte en büyük şüpheli, hepimizin aklına gelen o 'klonlama' meselesi aslında. Sizin hiç kullanmadığınız, bir köşede unutulmuş IMEI numarası, kurnazların eline geçmiş olabilir. Bir şekilde o numara kopyalanmış, başka bir cihazda kullanılmış ve sonra o "klonlanmış" telefon çalınınca ya da kaybedilince de işte bu bildirim sizin orijinal IMEI'nize düşmüş... Acı ama gerçek, böyle şeyler olabiliyor, abi.
İnsan bir tuhaf oluyor haksız yere, değil mi? Seninle alakası olmayan, senin hiç yapmadığın bir şey yüzünden bir anda kendini suçlu hisseder gibi bir duruma düşüyorsun. Sanki o cihazın sorumluluğu seninmiş gibi... Halbuki senin tek suçun, belki o telefonu bir köşede bırakıp unutmak, ya da belki de hiç kutusundan çıkarmamak. Pes yani, diye düşündürüyor bu durum.
Neyse, panik yapmak yerine ilk iş nereye bakacaktık? Tabi ki e-Devlet kapısına. Arama kısmına "IMEI sorgulama" yazın, çıkan ekranda bütün cihazlarınızın durumu, kayıtlı olup olmadığı, klon olup olmadığı... hepsi detaylıca görünüyor. Orada sizin o "uyuyan" cihazın IMEI'sinin durumunu bir kontrol edin bakalım, gerçekten de kayıp bildirimi mi var, yoksa başka bir ibare mi... Bazen yanlış anlaşılmalar da olabiliyor, kim bilir.
Burada işin bir de BTK boyutu var abi. Yani Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu. Bu tür durumlarda başvurmanız gereken ilk kapı orası. Durumu onlara detaylıca anlatmanız lazım. Elinizde cihazın faturası, kutusu, IMEI numarası gibi bilgiler varsa, bunlar sizin en büyük kanıtlarınız olur, unutmayın. Onlar sizin adınıza bir araştırma başlatacak, o IMEI'nin gerçek sahibinin siz olduğunu teyit etmeye çalışacaklardır.
Peki bu işin hiç mi önü alınmaz? Yani ben eski telefonumu atarken veya satarken ne yapmalıyım ki başıma böyle şeyler gelmesin? Aslında mesele tam da burada başlıyor. Eski de olsa, bozuk da olsa, o cihazın IMEI numarasını not almak, faturasını saklamak... bunlar çok önemli. Ya da satıyorsanız, yeni sahibine faturasıyla birlikte teslim ettiğinizden emin olmak. Sorumluluktan kurtulmak için en iyi yol bu, vallahi.
Ya şimdi bu işi ciddiye almazsanız ne olacak biliyor musunuz? O IMEI numarası, yani sizin cihazınızın kimliği, bir anda "kayıp/çalıntı" listesine girer, kara listeye alınır. Sonra diyelim ki o telefonu bir gün tekrar kullanmaya karar verdiniz, sim kartı taktınız... Hop! Çalışmaz. Çünkü sistem, o cihazı aranan, yani "kaçak" olarak tanımlar. Hattınızı bloke eder, çağrı yapamazsınız, internete giremezsiniz... Bir anlamda cihazınız "ölür" gider.
Demem o ki, dijital dünyada gözümüz açık olacak. Kılavuzu karga olanın burnu çöpten çıkmaz derler ya, aynen öyle. Her ne kadar biz suçsuz olsak da, bu tür durumlarla karşılaşınca olayı akışına bırakmak yerine, hemen harekete geçip hakkımızı aramamız gerekiyor. İhmal etmeyin, yoksa sonra o eski dost telefonu canlandırmak bile imkansız hale gelebilir... Bilginiz olsun.
